My Life With A Stalker. Voltooid

6.

Even werd het donker voor me ogen. Ik maakte contact met de koude vloer. Het enige woord dat door me hoofd draaiden was: ‘500 euro’.

Ik hoor vaag: ‘Meisje, meisje, kan je me horen? Meisje? Mama, er ligt een meisje!’ Ik doe heel voorzichtig mijn ogen open. ‘Mama, ze gaat wakker worden! Net als zusje! Mama!’ Ik kom overeind. Ik voel een hand tegen me schouder. ‘Meis, ga maar liggen! Ik zal de Ambulance bellen!’ Ik sta met een ruk op. ‘Nee, dat hoeft niet dank u.’ Ik probeer op te staan. Het lukt niet. Ik hou me grip aan een  muur. Ik zie het meisje met haar moeder, bij precies de graf die ik zag. Een mooie moeder, ze heeft mooie blonde haren die net over haar schouders vallen. Het meisje is een stuk anders! Zij is donker en heeft een andere soort haar. Maar toch zie ik iets in die twee, ze hebben iets wat hun gelijk maakt. En dan zie ik het. Ze hebben precies de zelfde ogen. Even mooi. En precies de zelfde lach. Ik blijf een tijdje kijken. Ze is zo mooi. 

Ik loop over straat. Het is al acht uur. Ik weet niet precies hoelang ik daar op de grond lag, maar de tijd gaat echt snel! Ik had me keuzen gemaakt, om met de Metro te gaan.

Eenmaal thuisgekomen, loop ik naar boven zonder nog iets te zeggen tegen me moeder. Ik gooi mijn opdracht op me bureau. Ik besluit om vandaag een lekkere meidenavond te houden, mét Shayden en Sara. Nee, alleen met Shayden! Shayden en ik kunnen nooit langer dan 1 dag ruzie hebben. Ik bel shayden.

(Shayden) Ja, hallo je spreekt met Shayden.

(Siara) Hai, je spreekt met Siara, i- uh, ik wou even iets vragen.

(Shayden) *Zucht* Wat moet je van me?

(Siara) Meidenavond?

Ik hoor een harde lach, die maar door gaat.

(Shayden) Tuurlijk, wij kunnen echt geen ruzie maken! Hoelaat?

(Siara) Het begint om half negen!

Er wordt opgehangen. Ik loop naar beneden. Ik zien dat me moeder haar jas aan heeft, en haar tas aan het inpakken is. ‘Wat doe jij?’ zeg ik verbaasd. ‘Ik ga een dagje naar Petra!’ Zegt ze. ‘Wie?’ ‘Petra! Dat is een collega!’ Ik knik. ‘Mam?’ Me moeder kijkt me met een blik aan. Ze weet dat ik iets ga vragen, wat normaal niet goed afloopt. ‘Ja?’ ‘Mag Shayden komen slapen?’ ‘Vooruit! Maar je weet het! Als het een troep is! Dan heb je een probleem!’

Ik zet alles klaar. Nagellak, chips van alles! Ik hoor al meteen de deurbel afgaan. Ik ren naar beneden. Ik open de deur. Ik zie Shayden met een blauwoog...