Yağmurlu Geceler /Tamamlandı/Wattys2020

💫Kırkıncı gün/Final💫

Final geldi çattı!
bam bam bam baaaaaam!
Son bölüm.
En yakın zamanda yeni bir hikaye ile karşınızda olacağım. İçime çok sindi bu sefer yazmak.
Canlarım şimdi bölüm şarkısı: Taylor Swift- Haunted.
Başlamadan önce son olarak ne olacak sizce?
İyi hadi daha fazla oyalamayacağım.
İyi okumalar 👇🏻

     Uyandım. Uyandım mı? Gece uyuyakalmış olmalıyım herhalde. Masadan kalktığımda her yerimin tutulmuş olduğunu fark ettim. Annem odama hiç gelmemiş mi ya gece boyunca? Ama tuhaf olan ne? Yazıyı bitirmişim. Hiç hatırlamıyorum bitirdiğimi. En sona da hedeflerimi yazmışım... çok tuhaf, özellikle de yüzme yarışmalarına tekrar katılmanın altını çizmişim, hemde kırmızı kalemle! Ayağa kalkıp tutulan vücudumla yamuk yumuk yürüdüm. Banyoya vardığımda yüzümü yıkadım ve gerinmeye çalıştım ama her yerim ağrıyordu, muhtemelen bir saate geçer.

     Gerçekten bir saate geçti. Kahvaltımdan kalan bulaşıkları ve kahvaltılıklarıda topladıktan sonra oturma odasına geçtim. Aklıma dün Mert'e şerefsiz dediğim geldi. Rezilliğime doymayım. Uzunca bir özür mesajı yazmak için telefonumu elime aldım. Günaydın mesajını yeni görmüştüm. Şu an derste olmalıydı.

Yıldız: günaydın sevgilim

Yıldız: dün aslını öğrenmeye çalışmadan sana kötü davranıp şerefsiz dediğim için özür dilerim. Hatalıyım önce sana onun kim olduğunu sormalıydım. Hatta onu görür görmez aklımdan şu cümle geçti 'yeni tanıştığın biriyle çıkarsan bu olur işte' bu düşünce için de özür dilerim. Tanışmayı çok isterim Ayla'yla. Umarım beni affedersin.

     Anında cevap yazdı.

A: ah bir de pislik demiştin ama olsun, sinirli halini de görmüş oldum

Yıldız: okulda değil misin sen?

A: hayır, gitmedim çünkü sana söylemem gereken bir şey var

A: saat 3'te her zamanki parka gelebilirsin değil mi?

Yıldız: neden buradan söylemiyorsun?

Yıldız: ya da neden arayıp söylemiyorsun?

Yıldız: okula gitmeni engelleyecek kadar büyük ne söyleyecek olabilirsin ki?

A: güzelim, mutlaka gel, olur mu?

     Bir başka tuhaf şey. Kaşlarımı çatarak televizyona döndüm. Uzun bir süre televizyona baktım ama aklım yerine gelince aslında hiç açmamış olduğumu fark ettim, aklımdan düşünceler geçiyordu çünkü. Mesela ne söyleyecek? İyi mi kötü mü bir şey söyleyecek? Enteresan. Saate baktım. 12.02. Bayağı geç uyanmış olduğumu da yeni öğreniyorum. Ayağa kalkıp odama yöneldim. İçeri girdim ve aynaya baktım. Üstüme basit bir şeyler geçirip hafif bir makyaj yaptım. Saçımı internetten öğrendiğim kadarıyla balık sırtı ördüm ve sonunu ikiye bölüp ikili ördüm. Her iki taraftaki örgüyüde omuzlarıma attım.

     Yağmur yağdığı için şemsiyemi, çantamı ve içine telefonumu, anahtarımı ve cüzdanımı koyarak aldım. Evden çıkacakken odamda unuttuğum kulaklığımı almaya geri döndüm. O anda dış kapının açılma sesini duydum. Bu saatte anahtarı olan kim gelmiş olabilir ki? Annem? Çalışıyor. Babam? O da aynı. Ada ya da Güneş? Anahtarım yanımda ama onlarda unutmadım. Tek bir seçenek kalıyor, biri evin anahtarını çalmış olabilir, annemden ve ya babamdan. Elimle yaktığım ateşi hazırda tutarak odadan gizlice çıktım. Arkası dönük olduğu için kim olduğunu anlamadım. Kapüşonlu olduğu içinde kız ve ya erkek olduğunu anlamadım. Sadece bacaları gözüküyordu, kadın bacağına benziyordu. Elimle ateşten bir bıçak yaptım. Arkasına geldim ve elimde tuttuğum ateşle arkasından gergince boğazına yapışıp "kimsin" diye tısladım. "Hey hey Yıldız benim" "anne? Saat?" "Biliyorum, erken geldim çünkü sana söylemem gereken bir şey var... dışarı çıkıyordun galiba?" "Evet" "gelsene şöyle oturalım, sonra geri gideceğim 2 saatlik izin aldım"