Ders boyunca Zack ile kate denen kızın fısıltılarına dayanamadım ve tuvalete gitme bahanesiyle kendimi dışarıya attım. gözlerim dolmuştu. aptalım aptal olduğumu yüzüme vurmak bu kadar kolay mıydı? Tam 1 sene oldu. o aptalın peşinden koşalı 12 ay. soluduğum temiz havanın bir işe yaramadığını anlayınca derse girdim.Ders çıkışı Lexi yi aradım. - sizin eve biraz erken gelsem olur mu? malum bizimkiler. dedim. annemi aramıştım o da cevap vermeyince mesaj bırakmıştım. - olur tabii ne kadar erken o kadar eğlence.dedi. gülümsedim. lexi yi seviyordum. onun neşesi benim karamsarlığımı engelliyordu. kolejden ayrılmış, bizim okula gelmişti fakat aynı sınıfta değildik. hızlı adımlarla lexlere gittim. Zack in orada olmamasını umuyordum. kapıyı açınca yüzüne yayılan gülümseme beni de gülümsetti. salona geçip, benim için uğraştığı belli olan diyet kola. meyve sepeti ve yeşil çayı gördüm. -eee nasılsın? dedi. - uğraşmana gerek yoktu. şaşırmıştım ilk kez birisi benim için böyle bir şey yapıyordu. gülümsedim o da gülümsedi.- zack nasıl? dedi imalı imalı. - kardeşin değil mi? en iyi senin bilmen lazım.dedim. - onu sevyorsun ve ben merak ediyorum.dedi. - beni sevmiyor ve kate denen bir kızla çıkıyor. hiç şansım yok.dedim. - boşver yaa ben bilirim onun huyunu vazgeçiririm onu bu sevdadan.dedi.- sakın. lütfen bu konuyu kapatalım. dedim. ve konu geçici bir süreliğine kapandı. yeşil çayı sevmezdim ama içtim. ve meyvelerden de biraz yiyebildim. insanlar şeker hastalarının yalnızca şeker yiyemediklerini söylüyorlar fakat yanılıyorlar bir elma bile şekeri yükseltirdi olay o kadar karışık kı. gece 12 ye kadar konuştuk. uyumadan önce şekerimi ölçmek için üst kata çıktım. makineyi çıkarıp parmağımı deldim kanın akışını izledikten sonra ölçüm yaptım. 210 çıktı. maalesef uyuyamayacaktım. düşürmek için evdeki merdivenlerden hızla inip çıktım. ayak seslerini duydum. seslendim - lex sen misin? dedim. fakat lex değil de Zacki karşımda gördüm. - sorun ne?dedi. sinirlenmiştim şekerdendi sanırım ona küçümseyerek baktım. - bilmem fark ettin mi ben şeker hastasıyım. tıpkı o günkü gibi. dedim. bana baktı. - ben... dedi. - sus konuşma. deyip evden koşarak ayrıldım. malum artık şekerimi düşürebilirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
takıldığımız çakıltaşları
Romancehayat insana çeşitli seçenekler verir. kaybet yada kazan, kendin olanı al yada sonsuza kadar unut... benim seçim şansım ise geçmiş ve gelecekti bugün denilen kavram beni yalnız bırakmıştı.
