Kendi yazdığı Hikayeyi yaşayan bir kız.
"savrulan rüzgârla genç kız sanki yere düşüyormuş gibi geri düşmeye başladı ama o asla yere düşmemişti çünkü beyaz atlı prensi onu tutmuştu.."
'Tüm hakları beynimin içinde saklıdır'
[+18 sahneler kesinlikle ol...
"Hoşgeldin kızım" antika sahibine gülümseyip "hoşbuldum efendim" Dedim ve yavaş adımlarla yürüyüp Etrafıma bakmaya başladım.
Buraya ara sıra gelir, gezer ve bir şeylere bakardım. Arada beğendiklerimi antika sahibi amcaya söyler, bana ayırmasını söylerdim. O da bir kutuya koyup, bir yere koyardı. Rafları gezerken bazı antika şeylerden dolayı gözlerim sonuna kadar açılıp sessiz bir şekilde "vay canına" Diye mırıldanıyordum.
Defterler kısmına gelince mavi bir ışık, tavana kadar ilişmiş parlıyordu. Tabiki merak edip bakmaya gittim. Ama gittiğimde gördüğüm görüntü ile şaşkına uğradım.
Bu..Bu...Çok güzeldi!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunlar efsaneydi! Tam da aradığım şeylerdi! Elim titreye titreye defter ve kaleme uzanırken dokunmak için can atıyordum.
Parmak ucum değdiğinde yumuşaklığına aşık olmuştum resmen. Defteri okşayarak, kaleme uzandım ve elime aldım birini. Aslında kalemler 1 tane değil tam 4 taneydi! Aşık olmuş bir şekilde kaleme bakarken başındaki ayı okşayıp kapağını açtım. Resmen ucu parlıyordu, hemde çok güzel bir şekilde.
Küçük bir çizik attığım da silmeye çalışırken aslında silinmemis aksine orda kalmıştı. Hemen kapağını kapattım ve yerine koydum.
Defteri, kalemleri kucağıma alıp hızlı adımlarla antika sahibi amcanın yanına doğru yürümeye basladim.
"Bunlari da mı kutuya koyayım kızım?" Dedi ve gülümsedi.
"Evet efendim bunları da kutuya koyun ve kutuyu buraya getirin lütfen" Dedim.
"Alacak mısın kutuyu ve içindekileri?" Diye sordu düz bir şekilde.
"Evet" Dedim, gülümsedim.
Amca kocaman gülümseyip "peki" dedi ve arkasını dönüp depoya ilerledi.
Ardından 2 dakika sonra kutuyla tekrar geldi ve kutuyu masaya koydu.
Kutunun kapağı açılırken içindeki şeyler gün yüzüne çıkmıştı. Hepsi çok güzeldi! Defteri ve kalemleri içine koyup "her şey için teşekkürler, borcum ne kadar?" Dedim gülümseyerek.
