Fucking Accident

Chapter 4: Park

(Sucy’s POV)

Naglalakad na ako pauwi sa bahay, oo naglalakad lang ako ala na kasi ako pamasahe. Anong magagawa ko eh andami ko pang project na gagawin, kung magjejeep o taxi ako baka hindi ko na magawa yung project na yon.

Nagpapasalamat nga ako na naging scholar pa ako eh. Kahit na ganon ang ugali na mga estudyanteng mga matapobre sa CGU eh hinahayaan ko nalang, tinitiis ko ang pangungutya at pambubully nila para makapag- aral lang ako.

Hindi ko nga alam eh kung sino pa yung mayayaman sila pa ang masasama ang ugali sa halip na tumulong sila inuuna pa nila ang pangungutya at paglulustay ng pera para sa mga luho nila.

Maarte rin naman ako pero hindi kasing arte nila. Maganda naman ako mas maganda sa kanila, ang wala lang ako na meron sila ay yung nagkakapalan at naguumapaw nilang mga pera.

Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa park. Hindi ko alam pero nagtuloy-tuloy ang paa ko patungo roon.

Umupo ako sa bench at namuni muni. Napaisip nalang ako bakit ganito sakin ang mundo, mabait naman ako ah maarte nga lang, matulungin rin naman ako, lahat naman ng sinasabi ni mama sinusunod ko pero bakit ganon ako ata ang pinaka malas na tao sa mundo. Minsan napapaisip nalang ako bakit kasi nabuhay pako sa mundo, I tried to commit suicide pero ala eh ayaw niya pa ata talaga akong kunin.

I doubted him, sinisi ko pa nga siya sinisi ko ang panginoon kung bakit pa ako nabuhay sa mundo na to. Bakit pa kasi ako nabuhay kung mahiihirapan lang rin naman ako na ganito. Bakit pa kasi ako nabuhay kung ayaw naman sakin ng mga taong nasa paligid ko. Bakit pa kasi ako nabuhay kung pati mismong nanay ko ay sinasaktan ako. Bakit pa kasi ako nabuhay eh.

Hindi ko namalayan umiiyak na pala ako, nakakainis naman kasi ang babaw ng pesteng luha na to. Ayokong may nakakakita sakin na umiiyak ako, ayokong makita nila na sobrang hina ko. 

Merong lalaki na nakakita na umiiyak ako sana lang ay hindi niya ko kilala pero imposible naman ata yon dahil ako naman lagi ang laman ng chismiss nila.

Sayang at hindi ko man lang siya namukaan. Hindi ko rin alam kung bakit hinayaan ko ang sarili ko na umiyak sa balikat niya.

Dumidilim na ang kalangitan pero wala pa akong balak umuwi. Ayoko ng umuwi pa pero wala naman akong mapupuntahan.

(Acxel’s POV)

Badtrip naman naka 0 ako sa  recit namin sa math kanina, natatakot ako baka makarating pa yon kila mama,patay nanaman ako pag nagkataon. Baka grounded nanaman. 

I was driving then may nakita ako na nakahiga park. Hindi na sana ako bababa pero konsensiya ko naman kung may masamang mangyari sakanya.

Bumaba nalang ako at nilapitan siya. Pamilyar yung uniform niya baka nag-aaral rin siya sa CGU.

Pumunta ako sa harapan niya at namukaan ko na siya. Damn it eto yung girl na sinipunan yung damit ko. Bakit naman nandito tong babae na to gabi na tanga ba siya pano kung marape siya dito, hays di talaga nag-iisip.

Bahala na nga siya dun, aalis nalang ako dahil nakakapikon pa rin dahil sinipunan niya ako. Papaandarin ko na sana yung sasakyan pero nakakainis dahil ala pang nangyayari ay nakokonsensiya na agad ako.

Bumaba nalang ulit ako sa sasakyan ko. Bahala na nga gigisingin ko nalang siya. 

"Miss, miss gumising ka" patay na ata to eh bakit ayaw gumising. Tinitigana ko ang muka niya and I can’t deny the fact na sobrang ganda niya talaga. 

Hindi ko namalayan na sobrang lapit na pala ng muka namis sa isa't-isa ilang pulgada nalang ang pagitan, pinikit ko ang mata ko desidido na akong hahalikan ko siya. Hindi pa nga naglalapat ang mga labi namin nakaramdam  na ako ng sobrang sakit na sampal at sabunot.

"Ah tarantado ka anong gagawin mo sakin, manyakis ka"  sabi niya habang sabunot ang buhok parang matatanggal na ang buhok sa anit ko.

"Miss wala akong masamang balak sayo, kaya pwede ba pakibitawan yang buhok ko masakit kasi yang pagksabunot mo" sabi ko naman kaya binitawan niya ang buhok ko.

"Hoy ikaw na lalaki ka anong walang masmang balak eh ilang pulgada na nga lang ang layo ng muka mo sa akin" sabi niya habang nanggagalaiti sa galit. Lumayo siya at tumukbo palabas ng park.

"Miss sandali lang baka mapano ka hintayin mo ako" lumingon siya while raising her middle then she mouthed fuck you.

Damn that girl, tanga talaga iniwan yung bag niya. Ako na nga ang nagmalasakit ako pa ang namura.

Kinuha ko nalang ang bag niya at binitbit papunta sa kotse ko. Meron naman sigurong info’s don tungkol sakanya at kung saan siya nakatira

Okay walang kwentang update ulet sana basahin niyo pa rin

Labyu!!
-hera