Hayaller Hayatın parçasıdır

Gidene mi? Kalana mı zor?

Bu sorunun aslında belki de tam bir cevabı yoktur.
Kimisi gidene der, kimisi kalana. Asla bir ortası yoktur.
Belki de kimisi gidenin arkasından baka kaldığı için, belki de „kal", demeyi beceremediklerinden'dir.
Giden belki kalmayı beceremedi, belki sevmeyi bilmedi. Belki ise gitmeye mahkum bırakıldı. Her giden aslında gitmiş sayılmaz. Belki o gittiği yolların her bir taşını saydı, belki her defasında arkasına dönüp baktı. Belki dönmeyi denedi, hatta geldi ama sen görmedin, belki de görmemezlikten geldin. Giden birisi bazen zorda kalır ama gider. Ama şunu bilin ki, aşkta zorluk olmaz. Gidiyorsan elbet bir sebepin vardır. Belki kalan kişi gitmesine sebep oldu. Belki hiç bir zaman „kal", demeyi bilmedi. Belki bencilliğine yenildi. Belki.
Kalana derseniz, evet, kalana da zor. Gidenin ardından bakmak koyar insana. Bazen nutkun tutulur bir „elveda", bile zor gelir insana. Kalan gidenin geride bıraktıklarını tek başına üstelenir. Bazen taşıyamaz, yük ağır gelir. „Hayat", der geçersin. Bazen gülmekten karnın ağırır, bazen ağlamaktan gözlerin.
Bir insanın içinde neler yaşadığını bilemezsin. Gidenin de bir sebepi vardır, kalanında. Siz kendi içinize bakın, bir de başkasının gözlerinden bakmayı deneyin.
Kısacası, ne gidene kolaydır, ne kalana!
______________________________________________________

Herkesin yürek ağrısı kaldıra bildiği kadardır.
Herkesin sevgisi yüreğinin hissettiği kadardır.
Herkesin öfkesi yüreğinde saklıdır.

______________________________________________________

Sevmekte sevilmekte güzeldi. Hissetmek, duygulanmak, bağlanmak. Gördüğün de nefesin kesildiği an. Bakışı, dokunuşu. Hayali bile çok güzel. Hayalini yaşamak, onunla olmak çok güzel. Onunla yürüdüğün yol, kaldırım taşı. Bir baktığınız gök yüzü. Gülüşüne doyamamak. Bakışlarında kaybolmak. Tuttuğun el, sarıldığın yürek, doyamadığın gözler. Hepsi bir masal gibi. Saçları şiir. Her bir sözü hikaye. Dinlemeye doyamazsın. Ama unuttuğun bir şey var ki, hepsi bir rüyaydı uyanman bitirdi. Kimine kabus, kimine aşk. Belki unutursun, belki de hatırlamak için tekrarını hayal edersin. Çok sevdim de bitti dersin. Belki hiç sevilmediğin birini unutmak istersin. Unutmak çare değildir, bahanedir! Hiç kimse sevdiği kadar sevilmez. Ya eksik, ya fazla! Aşkın ortası yoktur. Ya siyah ya beyaz. Biri her zaman daha fazla sever, daha fazla hisseder, ister. Sevgisizliği göremediği için gider, veya fazla sevgi ağır geldiği için kaldıramaz. Bu yüzden kimseyi kendinden fazla sevme. Herkes hak ettiği kadar değerlidir. Gidenin yolu açık olsun. Kalmak isteyene gönül kapım. Kararsızlığa yer yok!
______________________________________________________

Gelsin yine senden gelsin gelecek olan. Acın da, verdiğin acı da başım gözüm üstüne. Yine gelsin senden gelecek olan ben saklarım avuçlarımın içinde. Öfkende, yenilgin de yüreğim de, sen merak etme. Canın canıma değsin. Canından can gittiğin de ilk ben tutayım ellerinden. Ne gelecekse senden gelsin yar. Ölüm de gelse senden gelsin, başım üstüne. Sevgini de nefretini de yutkunup gözlerime haps ederim. Gözlerin gözlerime değdiğin de acımasın can yanın. Senin tenine değecek kurşuna ben göğüsümü siper ederim. Gelecek gönül yarası da senden gelsin. Ben alıştım der göz yumarım. Ama şunu bil ki bir başkasının eli eline, teni tenine değsin, kokusu dahi sinmesin üzerine. Ne bugünü ne yarını sana helal ederim. Seni düşündüğüm her an, sana harcadığım her nefes haram olsun. Yürüdüğün yol bir tiken gibi her adımında iki kat fazla acıtsın. Bir bir batsın yüreğinin en derinine. Bana can dediğin canın yansın. Bilki seni silmem, hiç var olmamış sayarım. Gönül bahçene ektiğim onca gülü koparır tikenleri sana saklarım. Geri gelmek istediğinde ne bir açık ne bir ev bulursun. Yolunu kaybedersin de beni yine bulamazsın. Sevgimi bırak, nefretimi bile tadamazsın. Görüşürüz deme gidipte bir daha dönmeyeceksen. Gitme bir gün geri döneceksen.

______________________________________________________

Ben yaşarken yanmayı öğrendim.
Senin gidişin koymaz bana.