What happened to us? Season 1

32 - *cough**cough*

zedxxx: Hindi ko alam kung ano meron, pero sobrang bilis ko sinulat 'tong chapter na 'to. Wala pa yatang twenty minutes! Lol.

Sorry in advance if Corr talks like Joey here. Hehe. Ewan ko ba. Anyare!

 

32 – *cough**cough*

Magt-three na ng makaalis kami sa Enchanted Kingdom. Kaya ayun, ay gutom na gutom na kami. Kumain naman kami ng snacks from time to time dahil may anaconda din sa katakawan ‘tong kasama ko, but we’re craving for a rice meal. YES! Rice meal talaga dahil ang walang hiya na si Presbi ay hinatak ako sa lahat ng rides. Space shuttle man yan hanggang tea cups eh sinakyan namin. Para nga kaming sira na tinitignan nung mga koreanong bata na naka sabay namin sa ride na ‘yon. Maybe they were thinking, what the hell? Baliw ba mga tao sa Pilipinas?

“God. You should’ve seen your face! Para kang masusuka na ewan!” Patuloy na hagalpak ni Presbi sa tabi ko habang hawak kamay kaming naglalakad palabas ng E.K

Yes, you read it right. We’re holding hands! And yes! We’re holding hands the entire time we’re in the amusement park. I was like, I did my part. I wore my cap and Ray-Ban the entire time. Malamang naman siguro wala ng makakilala sakin. And besides, I was too busy to even care. I’m having the time of my life the whole time I’m with him and I could see he’s really happy too.

“Ewan ko sayo, Presbi. Bahala ka nga!” Singhal ko sa kaniya, sabay bitaw sa kamay niya.

“Eto naman oh! Di mabiro. Joke lang.” Sabi niya sabay hatak sa kanang kamay ko at hila pabalik sa kaniya. Inakbayan pa niya ako na may pagkayakap ang dating at hindi ko na talaga hindi mapigilang hindi sabihin: (Ang daming hindi non!)

“Ikaw ha! Nakakarami ka na ng tsnasing!” I kidded sabay sama ng tingin sa kaniya.

“Tsansing ka dyan! Hindi ah!” He blushed. Uyyy! Nagbblush! Ang cute talaga nito. “Isa pa, parang hindi mo naman gusto. Tch.” Pagtatampo pa niya, pero todo kapit pa din naman siya sakin.

“Sus! Nagtampo pa oh.” Sabi ko, sabay kurot sa magkabili niyang pisngi. “At anong sabi mo?! Gusto ko?!” I exclaimed at natulak ko pa siya ng di oras.

“Sabi ko nga hindi mo gusto di ba?” He sarcastically said. “’To naman! Tama na nga yan! Dito ka na sakin.” He casually said, sabay hila ulit sakin pabalik sa braso niya.

Gadd. Sure na sure akong sobrang pula na ng mukha ko ngayon. Kanina pa kasi ‘to nakakapit sakin na parang tarsier. Hahaha. Hindi bumibitaw, kala mo naman tatakasan siya.

Pinagtitinginan pa nga kami nung mga matatanda na nakaupo sa may bench at sinabing cute kami.

Hay. Presbi. What you do to me…

**

“Enjoy your lunch sir, ma’am.” Sabi nung server pag lapag niya nung main course namin – still wearing that meaningful smile on his face at hindi nakalampas sakin yung pagpilantik ng mga pilikmata niya ng sabihin niya ang sir bago siya umalis sa harap namin.

My gosh! Hindi ba ‘to titigil sa kakatingin samin ng ganyan?! Kanina pa siya eh.

Simula nung umupo kami dito sa secluded area ng Antonio’s ay may kakaibang ngiti na talaga siya. Hindi ko alam kung dahil nakita niya ako si Corr ng Crescendo na nakikipagdate… or dahil sa na ggwapuhan siya sa kasama ko, ang lagkit kasi ng tingin niya kay Presbi. Kainis!