His Best Angle (Angle Duology Book 1) | ON HOLD

Chapter 12

Chapter 12

Nang mag-half time break ay napansin kong lalapit sa gawi namin si Haiden kaya't kumalma ko ang sarili ko. Baka kaunting salita niya lang ay napaiyak na ako. 

I don't want him to know that I'm aware of what he is doing right now. I want him to continue on courting me even he doesn't want to, I'm still hoping that someday he'll love me the way he loves my sister. 

"'Teh, palapit na ang bebe mo oh!" excited na sabi ni Thorran sa akin sabay hampas sa braso ko. 

"Hope all may bebe," dagdag pa ni Lind. 

Oh guys, you're not aware of what's happening right now so don't push me more, the knives of truth might stab me deeper than before. 

I almost regret that I agreed with Jai to rest and stay with my friends. Mas mabuti pa atang sumama ako kina Jai sa pagkuha ng pictures.

"Why are you here? Ang layo mo naman masyado sa court," kakamot-kamot sa ulong tanong ni Haiden. 

I swallowed and breathe before looking straight into his eyes and not minding those eyes that are watching around us.

"I'm sorry I was with my friends. And you know I didn't want to catch too much attention so I decided to stay here. I'm sorry," I answered.

Kagaya ng ginawa niya noong nakaraan, iniabot niya sa akin ang towel niya at umupo ng patalikod sa harapan ko upang mapunas ko ang kanyang pawis. 

Hindi ko ipinahalatang nanginginig ang kamay ko, baka magduda siya o kung ano pa man. 

Right after I heard his conversation with Zack, his presence makes me feel like someone's stabbing my chest and it's hurting so bad but... I'm willing to be stabbed multiple times just to be hugged tightly by him. 

"Ang tahimik mo, is there any problem, Ysobel?" Nilingon niya ako at bahagya pang nakakunot ang noo. 

Nabalot ng kaba ang sistema ko kasabay ng pagkirot ng puso ko. Tumikhim ako bago sumagot, pinipigilan ang pagkakautal. 

"May iniisip lang ako. Don't mind me." 

"Are you sure? You can always tell me, I'll listen to you," he said while fixing his black headband. 

Ngumiti na lang ako at hindi na nagsalita. Tinuloy ko ang pagpupunas sa pawis niya, bahagya kong tinapik ang kanang balikat niya nang matapos kong punasan. 

Kumapit siya sa upuan sa unahan ko upang pagkuhanan ng pwersa para makatayo. Akala ko'y aalis na siya at babalik sa court nila ngunit bigla niyang hinila ang pulsuhan ko dahilan upang mapairit ako. 

Gaunti na akong matumba dahil sa bigla niyang pagkilos ngunit mabilis niya akong naalalayan. 

"Doon na lang ako, Haiden," Saad ko sabay turo sa pwesto ko kanina. 

Nilingon ko pa sina Rio upang manghingi ng tulong ngunit ang mga loka, thumbs up lang ang isinagot sa akin. 

"No, you're going to stay on our bench," he said with finality. 

Hindi na ako tumutol dahil ang dami ng nakatingin at mukha namang wala akong magagawa. 

Nagpapanggap lang naman siya sa lahat pero heto ako at talagang sumasang-ayon pa sa mga sinasabi niya. Bulag-bulagan pa, Alli.

***  

"Ayan tayo eh! Sana all may bebe, Capt." 

"Capt., pag laro, laro lang ha? Lakas maka bitter eh."