Aşk Ölümsüzlüktür

19

Gozlerimi acabilmistim ama yine de hareketlerim kisitliydi. Cem umursamaz gibi gorunuyordu ama biseylere uzanmaya calistigimda hemen atilip kendisi veriyordu.
Ona muhtac olmak istemiyordum. Bu yuzden hareket etme cabasina girmedim. Zaten sadece ellerimi oynatabiliyordum. Ona da oynatmak denebilirse. Genellikle gozlerimi kapatiyordum. Bakmak istemiyordum Onun oldugu tarafa. Zaten yataklarimiz dib dibeydi. Kafami cevirmek veya donmek gibi bi sansim yoktu. Bu yuzden genellikle uyuyormus gibi yapiyordum. Konusacak biseyi var gibi kivraniyordu. Merak ediyordum ama konusmak adina bi harekette bulunmadim. Ne konusmak istiyorsa kendisi soylemeliydi. Zaten konusacagi konuyu az cok tahmin edebiliyordum. Pesimizde ki psikopat hakkinda sorular soracak ve beni korumak isteyecekti. Hayir hayir istemek dediysem gonullu olarak degil. Sadece vicdani rahat olsun diye yapacakti. Ben buna izin verecek miydim ? Elbette hayir.

" Oyku. Uyumuyorsun biliyorum ac gozlerini."

" Sen hep uyumamin daha iyi olacagini dusunuyodun."

" Ben ciddi olarak soylemedim onu. "

" Her neyse "

" Bisey sorcam sana "

" Dinliyorum "

" Son zamanlarda bisey oldu mu ?"

" Seni ne ilgilendirir."

" ilgilendiriyo ki soruyorum. "

" Onemli mi ? "

" Evet "

" Arkasinda sacma sapan bi not yazan tablo, kapimin onune birakilmis kafasi kesik bi kediden baska... Yok baska bisey olmadi."

Gozleri saskinligini yansitirken ofkeyle parliyordu.

" Bunlardan kimin haberi var baska"

" Aysel bize geldiginde kediyi gordugu icin anlatmak zorunda kaldim "

" Anladim "

" Bu adamlarin seninle ne derdi var ? "

" Ne ? "

" Anlama sorunun mu var ? "

" Evine kafasi kesik kedi birakiyolar. Sen hala beni mi soruyosun ? "

" Seni de onlar vurdu "

" Olabilir. Bu benim sorunum.'

" Tamam sen sorunlarinla ilgilen o zaman "

" Okul haricinde disari cikma. İlla ki cikman gerekirse ve siradisi bisey olursa bana haber ver. "

" Baska .. "

" Oyku bu adamlar oyun oynamiyor ciddiler."

" Umurumda mi ? "

" Olsun. Allah kahretsin bi defa da benim dedigimi yap "

" Sen... Sen gercekten korsun. Yaniliyorsun. Bi defa da senin istedigini yapmicam. Yapinca degisen bisey yok. Olmayacak da. "

Kafami diger tarafa cevirip konusmanin bittigini belirttim ama sanirim anlamamisti.

" Dediklerimi yapacak misin ? "

" Tabi ki de hayir. Ben kucuk cocuk degilim ve kendimi korumak icin sana ihtiyacim yok. "

Biraz daha zorlasa gozlerinden alev cikabilirdi.

" Oyku. Lutfen "

" Hayir dedim. Konusma bitti. Simdi beni rahat birak uyumak istiyorum."

Cevap vermedi. Vermesini de beklemiyordum zaten. Bir an once su hastaneden cikmak istiyordum. Onunla ayni ortamda bulunmak sadece aci veriyordu. Hele ki boyle emir verir gibi davraninca. Gozlerimi yumunca bir yas suzuldu yanaklarimdan. Hickirmamak icin kendimi zor tuttum. Ben onun yanimda olmasini istiyordum. Ortaya bi sebeb surmeden. Beni korumak icin degilde beni sevdigi icin yanimda olmasini istiyordum. Bu dusunceme gulmek istedim ama icimde hissettigim aci buna engel oluyordu. Oyle bi durumdaydim ki hic bi sekilde gulmek gelmiyordu icimden. Kendime bile.