Are We Meant for Each Other? (COMPLETED)

Chapter Ten: It's Over...

"Uhmmm.. Odette, pwede ba akong pumunta dyan ngayon? I just miss you .. " Malungkot na hiling ni Chad na nasa kabilang linya.. Naandito ako ngayon sa tabing dagat at umiiyak sa nangyari kanina.

"*sniff,. Oo naman. You can come. *Sniff. andito ako sa tabing dagat *Sniff. "  Sagot ko habang pinipilit na huwag magpahalata na umiiyak ako.

"Ok ka lang ba Odette?? Umiiyak ka ba??" Tanong ni Chad ng may malungkot at nag aalalang tono. 

"Oo ok ako..  I just miss you so much. Kaya dalian mo na .. Andito ako sa hammock ha..  " Sagot ko sabay baba ng phone. 

Kailangan ko munang isantabi itong paghihirap ko. Kailangan ko munang itago ang dating Ady at ipagpatuloy ang buhay ni Odette .. Kailangan kong ipagpatuloy ang buhay ko ng wala si Jasper. Maganda ako at hindi ko dapat sinasayang ang ganda ko sa mga ganitong bagay. 

Ilang mga sandali pa ng paghiga ko sa hammock (duyan) ay nakita kong paparating na si Chad.

This is it. 

I rushed towards him and gave him a big hug.  

"Tara dun sa may hammock" Yaya ko sakanya habang hawak ang mga kamay nya. Gwapo parin sya kahit kelan. Napakasaya nya nung nakita ako at medyo naamoy ko na nakainom sya.

Umupo kami sa hammock ng magkahawak parin ang mga kamay.

"Odette--"

"Let me talk first" Paglagay ko ng hinturuo ko sa mga labi nya , sign na ako muna ang magsasalita. 

"First of all, Gusto kong humingi ng sorry sa pagjudge ko sayo last week .. I know it was wrong and binaliktad ko talaga ang sitwasyon. I was flirtying, sorry  kung nakipagflirt ako dun sa lalaking yun. I shoud have not done that dahil, narealize ko na kontento na ako sayo' I said sweetly ng nakatitig sa kanya..

Everytime na makikipagbreak ako sa boyfriend ko, iniisip ko na si Jasper ang kausap ko. Iniisip ko na sasaktan ko sya imbes na ako ang saktan nya. Nakakaisip agad ako ng unique ways para makipagbreak at iparamdam na hindi nila ako kayang talunin. Once na akong natalo, nadapa at nasaktan dahil sa pag-ibig na yan, at hinding hindi na ako papayag na magkaganun ulit ako...

"I want to say sorry also for the narrow mindedness I have used with you. Alam kong napakaliit na bagay lang nun pero pinalaki ko, alam mo ba, buong week kitang namiss. Gusto kitang puntahan dito para makipagbati sayo, pero natatakot ako na baka makita ko na naman kayo nung lalaking yun at mag-init na naman ang dugo ko. Ngayon lang ako nagkaron ng lakas ng loob " Sabi nya ng nakayuko. 

Mahina. Masyado syang possesive at seloso. Oo,mahal nya ako kaya nya yun ginawa pero na tatawa parin ako sakanya. Kung mahal mo ang isang tao, pagkakatiwalaan mo sya . Ngayon, kung pinagkakatiwalaan mo nga sya, hindi mo na kailangang maging possesive at seloso. Dahil kung may tiwala ka talaga sakanya, hinding hindi ka maniniwala sa mga kung anu lang nakikita at nakikinig mo mula sa iba. Kung talagang mahal mo sya, ang pinakaunang taong dapat mong pakinggan ay siya. Oo alam ko na makiri ako at kailangang bantayan, pero dapat, bago mo pa ako ligawan ay naisip mo na na may ganito akong ugali. It's either tangggapin mo yun o turuan mo akong huwag gawin yun. Hindi yung magseselos kanalang, papairalin mo ang pagkapossesive mo at mauuwi lang sa away.. Haaaaayy.. Anu bayan.. Si author naman.. masyadong emo. May pinaghuhugutan kaba Ms. Author?? Sabihin mo lang dadamayan kita. Hindi yung pinag iisip mo ako ng mga ganitong bagay.. :">>>> 

A/N: Hoy! Lady Odette Manzano!! Tigilan mo nga ako sa karereklamo mo! Kahit hindi pa ako nagkakaron ng normal na love life, pinipilit kong gawing makulay ang storya mo para makahakot tayo ng readers!! Kaya go with the flow kanalang ha!!! 

Back to Ady's POV:

Ok. Ayoko ng makipag away kay Ms. Author.. Sorry na po!! ^^ 

Back to the scene..