En gicik oldugum hocanin dersindende gecmeyi basarmistim. Sirf onun yuzunden sinifta kalmis ve hayallerime gec ulasmistim ama artik mezun olabildigim icin mutluyum bu arada benim adim aslı kucuklugumden beri gazeteci olmak istiyordum ve artik oldum. Yani sayilir sadece bir gazetede ise baslamam gerekiyor aslinda en zor kisimda burasi sinifta kaldigim icin beni kolayca ise alacaklarini sanmiyorum
Tek tek gazete sirketlerinin sitelerine baktim ve is ilani olan ve bana uygun gorunen bes tane gazete buldum. İlk sirket okulu gec bitirdigim icin beni direk reddetti ikincisi ise bitirme puanimi begenmedi -halbu ki epey yuksekti- ucuncu ve dordunce sirketde beni almayinca umutsuz bir sekilde besinci sirkete gittim. Benle ilgili bilgileri aldiktan sonra yarim saat beni bekleme odasinda beklettiler. İceri cagirdiklarinda heyecanla iceri dogru adimlarimi attim.
Bana "sinifta kalmis olmaniz bizi epey uzdu ama notlariniza baktigimizda bizimle calisabileceginizi dusunduk" dedi. O an ki mutlulugumu hicbirseye degismezdim ama lafi gec soyleyen mudur "ancak sadece savas muhabiri olarak calisabilirsiniz" dedi. O an biraz dusundum ailem masa basinda bir is yapmami cok istiyordu ama baska carem yoktu. Bu firsati kaciramam dedim ve kabul ettim.
Artik hayallerimin meslegini yapiyordum beni ise yeni basladigim icin savasin bittigi yerlere roportaj yapmak icin gondereceklerini saniyordum ama beni 14. Piyade alayina savas goruntulerini cekip askerlerin psikolojilerini yazmami istediler. 14. Piyade alay i ise savasin en on saflarinda bulunan bir birlikti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İsmi Olmayan
Short Storybir gazeteci bir asker ve nereden geldigi bilinmeyen bir kisinin hayatlarinin birlesmesi
