TÝM || NisBar

JELLYFISH

Selam, ben geldim. Ama bu aralar moralim bozuk her an gidebilirim, zaten bu bölümden sonra bi duyuru yapıcam bununla ilgili.

----------------

Hatice "nisa bak...açtı gözlerini"

Nisa tekrar seslendi "BARIIIŞ!"

Ama barış nisayı duymuyordu, kimseyi duymuyordu. Ayağa kalkarken elinin tersiyle burnundaki kanı sildi.

Ece "barış napıyo... çok sinirli görünüyo"

Etrafındakileri ittirip ona çarpan çocuğun üstüne yürümeye başladı.

Nisa "Kızlar kavga edicek....barış..BARIIŞ"

Barışa karşılık rakip oyuncu da onun üzerine yürüyünce işler kızıştı. Sonra iki saniye içinde iki takım birbirine girdi ve tüm saha karıştı.

Ezgi "benim gördüğümü görüyo musunuz"

Hakem düdük çalınca herkes durdu. "Ayrılsın herkes, siz ikiniz (barışla barışa çarpan çocuğu gösterdi) çıkıyosunuz. Maç kaldığı yerden devam edicek.

Barış "ama ilk o başl...."

Hakem "maça devam edilsin istiyo musunuz istemiyo musunuz"

Barış ellerini pes anlamında kaldırıp kenara geçti ve ince koridordan soyunma odasına doğru yollandı. Nisa da barışa yetişmek için tribünden çıkıp soyunma odalarının olduğu koridora girdi. Arkasından yetişmişti.

"Barış?"

Baeış nisaya dönünce nisa koşup barışa sarıldı. "Düşünce çok korktum, iyisin neyse ki. (Kafasını kaldırıp barışın gözlerine baktı) "iyi misin?"

Barış gülümsedi "iyiyim...sinirlendim sadece"

Kollarını nisaya sarıp çenesini nisanın kafasına yasladı. Nisanın nefesi boynunu gıdıklıyordu. Barışın kalbi hızlanmaya başlamıştı, az önceki kavgayı unutmuştu bile.

Nisa "bence senin sakinleşmeye ihtiyacın var....hadi hazırlan bekliyorum seni burda"

Barış "sakinleşmeye mi....ha evet. Tamam o zaman, geliyorum birazdan"

Soyunma odasına girdi. Nisa da duvara yaslanmış bekliyordu. O sırada telefonuna gelen bildirime baktı. Söylenmeye başladı "dedikodular coşmuş yine" magazin sayfalarında nisanın formalı fotoğrafları ve barışın kavgası son dakika haberi olarak geçiyordu. Aslında barışla ilişki fikri hoşuna da gidiyordu. Ve bu kadar yakışıklı biriyle anılıyo olmak güzeldi, barış cidden kalbine dokunuyordu nisanın, çok iyiydi, nazikti, düşünceliydi. Ve cidden hoşlanmaya başlamıştı ondan. Tek korkusu hislerini anlayamayıp barışı üzmekti ama barış ona dokunduğunda, yaklaştığında hatta konuştuğunda bile heyecanlanıyordu.

Barış "Nisa??"

Nisa "ay...dalmışım. gidelim hadi"

"Nereye gidiyoruz?"

"Seni sakinleştiricek bi yere"

Nisa barışın elini tutup koşmaya başladı.

"Deli kız napıyosun"

Kahkaha attı "geel hadii"

Deniz kenarına kadar el ele koştular. Nisa kumlara oturup barışı da yanına çekti.

"Denizin sesi beni hep sakinleştirir. Seni de sakinleştirir diye düşündüm."

Barış kafasını nisanın bacaklarına koydu "çok iyi düşünmüşsün. Ama sen yanıma geldiğin andan itibaren sakinim zaten"