Kazadan 7 gün sonra
Suji, kendini Yun'un cenazesinde göreceğini hiç düşünmemişti. İki hafta bile olmadan Mira'nın cenazesinde olacağını düşünmemişti. Hemen ardından ise üç kişinin cenazesinde olacağını asla düşünmemişti. Ağlayamıyordu artık. Duyguları sıfırlanmış gibiydi. Renklerle dolu bir tablo simsiyaha boyanmış gibi. Sadece nefes alıyor, yemek yiyor ve uyuyordu. Gülümsemeler yoktu, gözyaşları yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece günler vardı.
"Hey."
Yanına oturan Eirene ona gülümserken, Suji kafa selamı verdi ve önüne döndü. Konuşmak istemiyordu, sadece oturmak ve düşünmek istiyordu. Hayat artık eğlenceli değildi, sadece geçmesi gereken bir bir iş gibiydi.
"Bugün burada herkes olur diye ummuştum, yine eksik kaldık. Garip değil mi?"
Suji kaşlarını çattı. Herkesin burada olduğunu sanıyordu, Belle hariç. Durumu hala kritikti. Belki cenazeye gelmek ister ve iyileşir diye umarak ertelemişlerdi töreni ama Belle hala yoğun bakımda yatıyordu. Onun cenazesini de görmek istemiyordu. Bir taneye daha dayanamazdı.
"Belle gelmeyi çok isterdi, yanımızda olmasını isterdim. Onun yerinde olmak... Umarım bir an önce iyileşebilir."
"Başka kimler gelmedi?"
Eirene kısık sesle de olsa sonunda konuşan Suji ile hafifçe gülümsedi.
"Hana, Risus, Sea ve Mina yok. Hana'ya haber vermediler, daha da yıpranmaması için. Mira'nın ölümü onu çok sarsmıştı, şimdi diğerlerini anlatmak istemediler. Risus da fenalaşmış sanırım, Sea ile beraber hastaneye gittiler diye biliyorum."
Suji kafasıyla onayladı. Risus duygusal biriydi, dayanamamış olması normaldi. Hana... Eğer öğreneydi vereceği tepkiyi hayal bile etmek istemiyordu. Bu onu yıkardı, en derinden yıkardı. Bir süre, acısı geçene kadar, haberi olmaması en iyisiydi. O sırada, Eirene'in anlatmadığı kişiyi fark etti.
"Mina nerede?"
"Onu bilmiyorum. Kazadan önceki günden beri kimse ona ulaşamamış."
Yeni Seçim: Bu seçim hikâyenin akışını ve uzunluğunu etkileyecektir.
Sea'nin bakış açısından
Lian'ın bakış açısından
