ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 38

Medya:Nihat Eroğlu

Arabadan inip bahçeye girdim kapıda ki zarfı elime aldım.Sanırım Sinanlara gelmişti isim kısmına baktığımda benim adım yazıyordu.Kaşlarımı çattım neydi bu şimdi zarfı açtığımda bir kaç resim vardı.

Eslem'in çekilmiş fotoğrafları hemde uyurken üstelik kıyafeti de yoktu anlaşılıyordu.Arkada ki kağıda baktım.

Bana bulaşmayacaktın Barlas Ege Batur derdimin para olmadığını anlayacaksın ama çok geç olacak.Kimse benim işlerime çomak sokamaz. Ve kardeşine sahip çıkmalısın her gün bir başkasının altına yatmasını istemezsin değil mi ?

Elimde ki kağıdı sıkıp sinirle zile bastım kapı açıldığında hızla yukarı çıktım.Defne'yi geçip hızla salona ilerledim.

"Eslem kalk."

"Neden?"

"Eslem kalk dedim sana!"

Herkesin irkilmesiyle ne kadar ciddi olduğumu anlamış olacak ki hızla ayağa kalktı.

"Ne oluyor Oğlum?"

Seda anneye döndüm.

"Siz karışmayın."

Sinirle dışarı çıktım ve Eslem'i sürükledim merdivenlerden hızla indirdiğimde Sinan ve Defne sesleniyordu ama umursamadım.

Yolcu koltuğuna bindirip kapıyı çarptım ve sürücü koltuğuna ilerledim Defne önümü kestiğinde sinirle ona baktım.

"Defne çekil."

"Hayır önce bi sakin ol ne olduğunu anlat."

"Defne çekil!"

Bağırmam ile kenara çekildiğinde arabaya binip hızla mahalleden çıktım.Kimsenin olmadığı bir yere geldiğimizde arabayı durdurdum.

"İn."

Arabadan indiğimde hala oturduğunu gördüm kaputa vurup bağırdım şuan bu arabayı parçalasam sinirim geçmezdi.

"İn!"

Yanıma geldiğinde zarfta ki resimleri alıp suratına fırlattım.

"Bunlar ne lan bunlar ne!"

Ağlamaya başladığında sinirle saçlarımı çektim.

"Delirtecek misiniz lan siz beni!"

"Cevap versene bu resimler ne Eslem?"

Her bağırışımda irkiliyor sadece ağlıyordu.
Omuzlarınu tutup sarstım.

"Eslem şuan sana susuyorum sırf aklımı kaçırmamak için bunu kimseye söylemeyeceksin eğer ki birisinden duyarsam işte o zaman kıyamet kopar.Ayrıca o Çınar'ın yaptığının daha ağırını yapmışsın ya sana hiç bir şey demiyorum şimdi bin şu arabaya ve sakın sesini çıkarma. Eğer seni o Şahin denen adamın yanında bir daha görürsem Eslem ikinizde kaçacak delik arayın."

Omuzlarını bırakıp arabaya geçtim.

"Bin."

Yavaşça arabaya bindiğinde hızla mahalleye sürdüm. Vardığımızda arabayı durdurdum hala ağlıyordu.Ağlaması içimi parçalasa da sinirimin önüne geçemiyordum.

İndiğinde hızla Şahin'in mekanına sürdüm.Terk edilmiş depo benzeri içi dizayn edilmiş mekana geldiğimde hızla arabadan indim.

Adamları ile beni bekliyordu birde beni takip ettirmişti Piç Kurusu.

"Hoşgeldin Ege gerçi seni öldürmemek için kendimi zor tutuyorum ama."

"Sen mi ben mi Şahin?"