---------------------------------------------------------
Νιώθω ολοι να γυρνάνε και να με κοιτάνε ανήσυχοι. Ακούω από μακριά την τζινι να με φωναζει ανήσυχη αλλά δεν μπορώ να ανταποδώσω, δεν μπορώ να κουνηθω ή να μιλησω. Μετά από αυτό όλα μαύρα, ενα σκοτάδι.
-----------------------------------------------------------
Hermione's pov
Δεν φοβάμαι να πεθάνω. Όχι σίγουρα δεν φοβάμαι. Απλώς δεν έχω αποχαιρετήσει κανένα. Ούτε καν τους γονείς μου. Και σίγουρα δεν θέλω να πεθάνω πριν τον Voldemort. Ξέρω ότι γεννήθηκα για να τον πολεμησω. Και αφού η μοίρα μου είναι αυτή δεν θα πέσω έως ότου το ολοκληρώσω. Το είχαμε υποσχεθεί με τον Χάρι, τον Ρον, την Τζίνι, την Λούνα και τον Νέβιλ. Αν είναι να ηττηθουμε θα ηττηθουμε πολεμώντας να σώσουμε τους άλλους. Πιστεύω στον Σείριο. Θα τα καταφέρει.
Σ- Λοιπόν Ερμιόνη έτοιμη?
Η- Πάντα. Είσαι σίγουρος ότι μπορείς?
Σ- Ναι, το είχα ξανά κάνει παλιά. Μια φορά. Σε ένα ζώο.
Θα πεθάνω.
Σ- Οο ηρέμησε. Δεν θα πεθάνεις. Εμπιστεύσου με.
Η- Μα πως?
Σ- Το να είσαι φάντασμα δεν είναι τόσο κακό. Ξανά σκέψου το.
Η- Όχι ευχαριστώ έχω ακόμα καιρό.
Σ- Καλός. Τώρα έλα, τελειώνει ο χρόνος. Ξάπλωσε, μέσα σε λίγα δεύτερα θα χάσεις τις αισθήσεις σου. Σε προειδοποιώ, όταν ξυπνήσεις ίσως να πονάς τόσο όσο θα πονουσες αν σου έσπαγαν όλα τα κόκαλα. Θα είναι δυνατός ο πόνος αλλά θα κρατήσει λιγότερο από 5 λεπτά. Μετά ίσως λιποθυμήσεις αλλά όταν ξυπνήσεις θα είσαι μια χαρά. Μόνο που εγώ δεν θα είμαι εκεί.
Η- Δεν βοηθάς. Ευχαριστώ Σειριε. Πραγματικά.
*αγκαλιάζονται*
Σ- Όνειρα γλυκά Ερμιόνη.
Dulce somnii
(λατινικά:όνειρα γλυκά) (θέλω να πω ότι απλά ψάχνω τις λέξεις στο Google οπότε αν ξέρει κανείς λατινικά παίζει και να μην βγάζει καν νοημα)-----------------------------------------------------------
Harry's pov
Η Ερμιόνη δεν έχει πλέον σφυγμό. Οι γονείς της έφτασαν εδώ λίγη ώρα πριν μην πιστεύοντας το κακό που τους βρήκε. Ο Ρον δεν έχει σταματήσει να απειλεί τον Μαλφόι ο οποίος φαίνεται πως δεν περίμενε τέτοια εξελιξη των πραγμάτων. Μόλις άκουσε ότι η Μιόνη δεν έχει πια σφυγμό φάνηκε πως έχασε την γη κάτω από τα πόδια του. Προσπαθώ τόσο πολύ να μείνω δυνατός μόνο για τον Ρον, την τζίνι και τους υπόλοιπους ενώ μέσα μου θέλω τόσο να κλάψω.
YOU ARE READING
Enemies Or Not?
Fanfiction6 χρονια. 6 χρόνια μίσους. Αλλαζει το μισος σε αγαπη και συμπονια? Ειναι εφικτό? Η απάντηση είναι ναι. Όμως τι και αν δεν ήταν ποτέ αληθινό μίσος? Τι και αν ήταν η ασπίδα της αγάπης για τον αλλον? -Μα τον Μερλιν, σταμάτα να τραγουδάς Μαλφοι, προσπαθ...