ყველაფერი წლების წინ დაიწყო მაშინ როდესაც პატარა გოგონა შემხვდა, ქერა თმით მწვანე თვალება, რომლის თვალებიც წითელი იყო, დაუცველი ბავშვი რომელსაც არ შეეძლო გადაწყვეტილებების მიღება დამოუკიდებლად, მამა ადრეულ ასაკში გარდაეცვალა დედა ზრდიდა ცდილობდა ყველაფერი გაეკეთებინა სამწუხაროდ არ გამოსდიოდა.
წლების შემდეგ დედა მეორედ გათხოვდა და გაჩნდა პატარა საზარელი დაიკო ამდროს უკვე ვიცნობ ტანიას ის თბილი ბავშვი იყო რომელიც ზრუნავდა დაზე და საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა ყოველთვის გამოყავდა გარეთ მასთან ერთად დადიოდა ჩვენ მეგობრები სულ ვღიზიანდებოდით მასზე.
დღეები გადიოდა ხუთი ადამიანი რომლებიც ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებულები იყვნენ მეგობრობდნენ ერთად ყოფნით ერთმანეთს იცნობდნენ ერთად ბევრი რამ გადაუტანიათ ბიჭებთან კამათი ტირილი კიდევ ბევრი რამ როგორც თინეიჯერულ ასაკში არის დეპრესია რომელიც არავის ესმის მითუმეტეს მშობლებს მათთვის ეს უბრალო უხასიათობა რომელიც რამოდენიმე წუთში გაცინებას გაყვება და აღარც კი მოიხედავს, დეპრესია ეს არვიცი როგორი გრძნობა არასდროს მქონია დეპრესია არც იმაზე მიფიქრია თუ როგორი არის რახდება გამიგია წლების მანძილზე არაფრის ხასიათი არ გაქვს მაგრამ დეპრესია ხო ორნაირია არვიცი ამაზე რავთქვა ეს უბრალოდ ჩანაწერებია რომელიც ჩემი ცხოვრებიდან ამონარიდად გიჩვენებთ
( მაპატიეთ შევდომებისთვის ქართულს ახლა ვსწავლობ )
