Τελευταία Παρτς

369 23 14
                                    

[ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΩΡΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ HARRY]

Selly's POV:

Καθομουν στον ασπρο καναπε του Harry καθως εκεινος κοιτουσε με ανυσυεχα εξω απ'τα μεγαλα παραθυρα. Ξεραμε και οι δυο οτι πλησιαζε η ωρα, ηταν θεμα λεπτων μεχρι να βγει το φεγγαρι..το τελευταίο μ φεγγαρι...

Η: Δεν ηρθε ακομα η Bella κ ο Alex αλλα ειναι κοντα... Το αισθανομαι *κοιτουσε με αγωνεια το σκοτιε=νο τοποιο μ την Nicole κ τν Liam. Ενιωθα απαισια που κινδυνευαν για μενα.. δν ηθελα να βαλω σε κινδυνο τοσες ζωες... της κολλητης μου του μπαμπα μ και τωρα τον τελευταιων ανθρωπων-ας πουμε- που με υποστιριζουν κ νοιαζονται για μενα. Αλλα κυριως αισθανομαι ΕΝΟΧΗ για την συνοφρηωμενη φατσα του Harry. Μπορω να αντεξω τα ΠΑΝΤΑ με τον ορο ομως ο Harry να ναι χαρουμενος και ερτευμενος μαζι μου γτ διαφορετρικα να παλευω γιατην ζωη μου μου φαινεται ματαιο...*

.S: Συγνωμη Harry.... *με κοιταξε με απορεια αλλα μετα καταλαβε και ηρθε κοντα μου* δΕΝ ηθελα να φτασουμε σε αυτο το σημειο.. Δεν θελω να με προστατευεις με κινδυνω τι ζωη σ.. *ενα δακρυ κειλισε απ'το μαγουλο μου,τοτε ο Ηαρρυ με βουρκομενα ματια μου σκουπισε τα μαγουλα μου βαζοντας το προσοπο μου αναμεσα στα χερια του*

Η: Μην τολμησεις και ξαναπεις κατι τετοιο..! Εσυ εισαι η ζωη μου Selly! Χαρη σε σενα αρχισα να ονιρευομαι.. Μια ζωη γεματη αγαπη ζεστασια..ανθρωπια! Εγω συγγνωμη που σε βαλα σ'αυτον τον σκατοκοσμο που ζω... Ειχες ενα τοσο λαμπρο πεπρωμενο... ουτε π φανταζεσαι ποσο.. και γω τ βαζω σε κινδυνω.. καθε φορα που σε κοιτουσα σε κρατουσα..σε φιλουσα σε εβαζα πιο πολυ σε κινδυνο και συ αντι να με ΜΙΣΙΣΕΙΣ που φερθηκα τοοσο εγωηστικα, με ερωτευοσουν! Ολο και πιο πολυ καθε φορα.. Αγαπησες και εφτιαξες τον 'τερατωδη' εαυτο μου και για αυτο σε ευχαριστω! *χαμογελασε αχνα και με φιλησε*

S: Harry, σε λατρευω το ξερεις ετσι δεν ειναι? *χαιδαψα τ μαγουλο του* Αλλα δν δεχομαι το γεγονος οτι σ διαλυω την καρδια με αυτο που θα κανω... Για αυτο.. *του πιασα τα χερια* οταν μεταμορφοθω και μου δωσεις το φιλτρο για να μονημοποιηθει η κατασταση μου δν θελω να κλαις..οσο και αν ποναει... *ξεφυσηξε και κοιταξε αλλου* σ παρακαλω θελω να χαμογελας.. ΘΕΛΩ να σε θυμαμαι ετσι! ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ!

Η: Λυπαμαι δν μπορω! Οσο σκεφτομαι οτι θα περνας ολη την αιωνιοτητα πονοντας... *ρουθουνισε ειρωνικα* δν μπορω να "γελαω" ουτε καν να το προσποιηθω δν μπορωω...
S: Σε παρακαλω.. Για μενα *τον κοιταξα παρακλητικα αλλα δν προλαβα να δω την αντιδραση του αφου ενα δυνατο μπουμπουνιτο με αποσπασε και αρχισε ο πονος στην πλατη μου και τα σημαδια αρχισαν να μεγαλονουν αρχισα να κυλιεμαι στο πατωμα γυμνη, σκουζοντας απτον πονο και ο Harry διπλα μου με κοιτουσε....στα ματια του διεκρινα το μισος...οχι για μενα αλλα για τον εαυτο του..

Waiting For supermanOù les histoires vivent. Découvrez maintenant