You Are The One

Prologue

Quera's Pov

" Quera Alodia Rossssssssssss."

Sigaw ng kung sino ng makababa ako sa sasakyan, nilingon ko naman ito kung sino.

"Anu ba yan bell yang pag uugali mo talaga daig mo pa ang isang taong bundok🙄." Inis na sabi ko sakanya na ikina haba naman ng nguso niya.

Siya nga pala si Ysabelle Gabriella Lincoln ang nag iisa kong bestfriend, halos magkarugtung na ang pusod naming dalawa kulang nalang sabay kaming niluwa ng isa sa aming mga magulang.

Magkasunso kami sa lahat ng bagay at simula ng mawala samin ni Papa ang Mama ay si Bell na ang naging sandigan ko. Asan si Papa? Ayun busy sa world tour niya, kung iniisip niyong artista siya jan kayo nagkakamali. Ang qorld tourniya ay nag iinvest siya sa mga samot saring bansa, kung anong ninanais niyang pag invesan yun ang pinaglalaanan niya.

Hindi naman talaga subsob sa work si Papa dati not until nawala si Mama. Halos di na siya umaalis sa harap ng laptop niya hanap ng hanap ng maliit na company o kaya company na in meed ng malaking investments.

Mayaman kami Oo pero hindi masaya. Pag umuwi ng pinas si Papa wala namang magandang naidudulot yun sakin kasi mas nalulungkot pa ako, anjan nga siya pero yung time niya di naman para sayo.

Since mama left us I used to tell myself that no one is here for me not until Bell came she though me how to laugh she bring back all my senses. Hindi ako tibo ha? But for now I'm happy and contented having my bestfriend/ sisterin my side.

Papa once told me he was jealous on my closeness on Bell's family but anu ba magagawa ko sila nalang ang nag bibigay ng atensyong ninanais kong ibigay ng aking ama sakin.

Naku napahaba na kwento ko.

"Hala mag e'eight na pala." Saad ko ng makita ang oras sa aking wrist watch.

"Bruha, litang ka kasi kanina pa kaya ako tawag ng tawag sayo. Nadaanan kana nga ni Ashton di mo nga pinansin napahiya tuloy yung isa." Napakunot naman ang aking noo sa itinuran ni Bell.

"What si Ashton?" Taka kong tanong sakanya na sinuklian naman niya ng sunod sunod na pagtango.

"Yeah, lutang lang Ghurl🙄. Muntik kana nga niyang halikan sa cheeks kung di lang siya dinambahAn ng haliparot na Aya." Bakas ang inis sa mukha ni Bell na ikinatawa ko naman.

"Naku.. halikana nga, di pa nga nag uumpisa morning class natin stress kana." Napangiti naman ang bruha saka ito ipinulupot ang braso niya sa kanang braso ko saka nakangiti kaming nag lakad papasok ng building.

Di paman kami nakakapasok sa classroom ay may apat ng canvass na parang sinampal ng makapal na pintura ang nag lalakad papunta sa amin.

"Ayan nanaman ang 4a Meow Battery." Saad ni Bell na may mahinang boses na nakapag pangiti naman sakin.

Napahintu naman kami sa gitna ng hallway habang ang 4a ay pinalibutan kami.

Nasa tapat namin si Aya, opo si Aya yung tinawag na haliparot ni Bell kanina na patay na patay kay Ashton na Leader ng 4A meow Battery.

"Good Morning Quera😏. Sana good ang morning mo anu? Kasi ako sobrang good, ikaw ba naman bigyan ng good morning kiss ni Ashton sa labi di magiging good morning mo nun? A one good french kiss, uhmmmm." Saad nito habang may patingin tingin pa sa taas na parang manyak na nag iimagine.

Napahawak naman ako saking dibdib at nangasim ang king mukha di ko matake ang kakatihan niya promise.

" Ha ha ha. Sumasakit ba dibdib mo sa nalaman mo? Masakit ba?" Ngumisi ito sakin ng may panginginsulto.

"Oo masakit, masakit para sa akin ng may isa akong kapwa babae na di marunong magbigay ng respeto sakanyang sarili, ghaaaad." Saad ko sakanya sabay alis, ramdam ko naman ang pag sunod sakin ni Bell na nag soslow clap pa..

Nakarinig kami ng dabog sa gawi nila Aya pero wala na akong pakialam dun dahil for sure pag nalate ako rereport nanaman ako ng dean kay Papa. Award winning nanaman ako nun, at mag mamakaawa nanaman siya aking mag pakatino ako as if di ako matino anu..

Narating namin ni Bell ang tapat ng Classroom nakasarado na ito at parang ang tahimik naman na ata.

Nagkatinginan kami ni Bell baks sa mukha naming dalawa ang kaba, oo matalino ako ganun din si Bell pero di namin sinabing mababait kaming estudyante ng H. U. nu😁.

Napapapikit ako ng tumalikod si Bell ibig sabihin nun ako ang gusto niyang mag bukas ng pinto. Hunawakan ko ang doorknob pipihitin ko na sana ng nanginginig ang mga kamay ko kaya lang,

"Miss Ross Miss Lincoln, why are you still here?" Napaigtad ako ng marinig ang mga boses na yun akala ko ay ang class adviser namin yun pala yung class president lang, bat kasi pang matanda boses nito?.

Napahinga kami ng maluwag ni Bell sabay ngiti ng pilit na hinarap si Pres.

"Pres san kayo nanggaling?"
Kunwariy anong ni Bell.

"Sa gym, dun na kayo dymiritsu may special announcement si admin kaya wala tayong klasesa unang subject at kung suswertihin bakawgoleday na rin. Pumunta na kayo un malapit ng mag umpisa."

Napaihip nalang ako sa bangs ko para mailabas ang kaba kong kanina pa nakatago sa dibdib ko.

"Ganon ba pres? Sige puounta nalang kami don. Salamat ha?"

Nagtinginan kami ni Bell saka nagtanguan at nilisan na ang classroom esti labas pala ng classroom di pa pala kami nakapasok dun 😁✌️.

Nag lalakad na kami papuntang gym ng may narinig kaming usap usapan sa labas.

"Alam niyo ba ang anak daw n director ay dalawa?"

"Talaga? Anu ba yan di pa nga natin nameet yung isa niyang anak ngayon may nadagdag pa."

"At ito pa magkaiba ang mga ina ng dalawa niyang anak."

"Whattty???"

Tinabig naman ako ni Bell upang di ko na pagtuunan ng pansin ang mga nag uusap. Lumingon ako kay Bell na nag babadyang tumulo ang aking luha.

"Pag umiyak ka dadalhin kita sa pub, sige ka kagagalitan ka ni Tito." Banta nito sakin.

Napasinghap na lamang ako at pinigilan ang aking mga luha saka ako pumulupot sakanyang braso at pilit ngumiti..

Tangay tangay ko si Bell papasok ng gym at nag hanap kami ng mauupuan, timing namang nasa gitna centro ng stage ang pwesrong bakante.

Nakaupo na kami ni Bell ng mag umpisa ang programa.

"Ang sabi ang director ang nagoatawag ng assembly na ito? Bat wala siya?" Takang tanong ng isa sa mga schoolmates namin na nakaupo sa tabi ko.

"Ladies and Gentlemen I would like to welcome the arrival of our dearly supportive school director Mr. Juhan Aquiro Ross. Please give him a round of applause. And oh, together with him is his dearly son Alquer Ross."

Bigla nalang dumaosdos ang masasagang luha sa aking mga mata ng marinig ko ang sinabi ng mc. Para akong naestatwa sa aking kinatatayuan.

For my 16 years of existence wala akong ideya na may kapatid ako. Wala as in wala.

Wala akong balak na punasan ang aking mga luha sa aking pisnge habang si Bell naman ay di ako pansin dahil sa kakalingon niya sa gawi nila Papa.

"Bakit Pa? Bakit?"