TUTSAK

28.bölüm Geçmiş

  

Keyifli okumalar 😘 😘

    Mutlulukla eve baktı iki kardeş. Tam istedikleri gibi olmuştu. Her ayrıntıyı en ince detayına kadar düşünmüşlerdi. Evin yapımı biraz farklıydı. Dış görünüşü kadar içi de göz alıcıydı. Duvar yapımı için kullanılan taşlar özel olarak getirilmişti. Özellikle güneşin doğuşunda ve batışında duvarda belirginleşen harfler Hande'nin en çok sevdiği detaydı. Barlas, evin çizimini yaparken çok zorlanmıştı ama kardeşinin gözlerinde gördüğü mutluluk bütün zorluklara değmişti.
" Harika olmuş abi, kimse beni bu evden çıkaramaz."
Abisinin boynuna sarılarak gün batımında parlayan harflere baktı genç kız. Onu çok seven bir abisi ve aşık olduğu bir sevgilisi vardı. Tabi babasını da unutmamak lazım. Ondan mutlusu yoktu bu dünyada. Kardeşinin yüzündeki gülümseyi görünce daha çok mutlu oldu Barlas. Annesinin ona yadigarıydı Hande. Onu öyle çok seviyordu ki bazen içine katmak istiyordu kardeşini. Annesi doğumda ölünce kardeşine o ve babası baktı. Her şeyiyle kendisi ilgilenip onun için hep en iyisini yaptı. Hande, abisinin her sözünü koşulsuz şartsız yerine getirmişti bir şey hariç, oda sevdiği adamdı. Barlas, ne kadar Kenan'a güvenmesede Hande onu sevdiği için daha fazla ses çıkarmamaya kardeşinin yanında olmaya karar vermişti.

  Sevdiği adamı bir an önce görmek için hızla yürümeye başladı Hande. Odanın kapısını vurup içeri girdiğinde Kenan'ın her zaman ki gibi çalıştığını gördü. " Patronların seni çok çalıştırıyorlar galiba sevgilim."
Kenan, önünde ki dosyayı kapatıp gülümseyerek kendisine doğru gelen sevgilisini karşılamak için yerinden kalktı. Hande, kollarını sevdiği adamın boynuna sarıp sıkıca sarıldı.
" Özellikle Hande adında ki patronum çok katı biri."
Hande, gülümseyip Kenan'ın dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. " Baksen, demem çok katı. Bence senin gibi bir çalışanı olduğu için çok şanslı."
Kenan, kaşlarını kaldırıp Hande'nin ela gözlerine baktı. " Sadece çalışanı olduğum için mi şanslı."
Hande, aşık olduğu adamın güzel yüzüne bakıp parmaklarını çok sevdiği saçlarına karıştırdı.
" Hayır, onun gibi bir adama sahip olduğu için de çok şanslı."
Kenan, Hande'yi kucağına alarak koltuğa oturdu.
" Birbirimizi bu kadar seviyorken neden evlenmek için hala bekliyoruz Hande." Kenan'ın sert sesiyle Hande'nin gülümsemesi soldu.
" Bende istiyorum Kenan ama abim acele etmemizi istemiyor. "

  " Bir yıldır birlikteyiz Hande, birimizi seviyoruz. Daha neyi bekliyoruz anlamıyorum. Biliyorum abin benden pek haz etmiyor ama kardeşinin mutluluğunu da mı düşünmüyor."
Artık bir şeyler yapmalıydı. Daha fazla alt sınıfta çalışıp başkalarının işini yapmak istemiyordu Kenan.
Hande, onu deliler gibi severken onun tek derdi güç ve paraydı.
" Abim üzülmemi asla istemez Kenan, hem seni de kabullendi artık. Lütfen biraz daha zaman ver."
Kenan, başını olumlu anlamda sallayıp Hande'yi onayladığında aklında başka fikirler vardı.
" İki ay Hande, iki ay sonra ya yüzükleri takarız yada ilişkimizi tekrar gözden geçiririz."
Hande, korkuyla sevdiği adama baktı. Zaten Kenan'ın görmek istediğide buydu. Hande, onu bırakmazdı biliyordu. Bunun için onun sevgisi en iyi şekilde kullanması lazımdı.
" Ciddi olamazsın değil mi.?"
Kenan, Hande'yi kucağından indirip yerinden kalktı.
" Şaka yaptığımı ne zaman gördün Hande, seni seviyorum bunun için de evlenmek istiyorum. Eğer senin sevginden şüphen varsa."
Hande, hızla yerinden kalkıp sevdiği adama sarıldı." Nasıl böyle söylersin Kenan, her gün sana biraz daha aşık olurken üstelik. Tamam istediğin gibi olsun iki ay sonra yüzükleri takarız."

  Kenan, gülümseyip Hande'ye sarıldığında artık beklediği anın daha çok yaklaştığını anladı. Hande, çok güzel bir kadındı, her  yönüyle iyi ve etrafına ışık saçan biriydi. Kenan, onunla olmaktan zevk alıyordu ama ona karşı herhangi bir duygu beslemiyordu. Kenan'ın aşık olduğu şey Hande'nin parası ve gücüydü. Faysal imparatorluğuna oturmak için Hande'ye ihtiyacı vardı.
Kenan, üzerini giyinirken İnci, küçücük bir havluyla banyodan çıktı.
" Gidiyor musun."
Kenan, kemerini takıp telefonunu da aldıktan sonra beklentiyle ona bakan kadına baktı. " Hande'yi almaya gidiyorum. Gece uçağımız kalkıyor."
" Nereye gidiyor sunuz."
Kenan, kaşlarını çatarak karşısında ki yarı çıplak kadına baktı.
" Bilmiyorum, Hande süpriz olduğunu söyledi. Ben tatildeyken iki de bir aramayın beni."
İnci, öfkeyle saçındaki havluyu çıkarıp Kenan'ın karşısına geçti.
" Neden? Aptal  sevgilin mi rahatsız oluyor. Ne zaman bitecek bu saçmalık Kenan. Artık o aptal kadına tahammül edemiyorum."
Kenan, öfkeyle ellerini İnci'nin boğazına sarıp onu duvara yasladı.
" Bana hesap mı soruyorsun sen.! "
İnci, korku dolu gözlerle Kenan'a bakıp yutkunmaya çalıştı. Kenan, boynunu o kadar çok sıkıyordu ki nefes alamıyordu.
" Sözlerine dikkat et İnci. Kiminle istersem onunla yatarım yada onunla zaman geçiririm. Kendini bir şey sanma her gün yatağıma aldığım kadınlardan bir farkın yok benim gözümde. Ayrıca aptal dediğin kadın bir şirket yönetiyor ve senin gibi herkesin altına girmiyor. "
Kenan, elini çektiğinde İnci, yere düşerek öksürmeye başladı.
" Bir daha böyle saçma sapan şeyler söylediğini duyarsam dilini keserim İnci. " Kenan, kapıya çarparak çıktığında arkasında yine ağlayan bir kadın bırakmıştı.