Demon Hell Academy

Chapter 6

Bella's POV

Nasa madilim akong lugar, nakatali ang kamay sa likod ng upuan. Nasa akin lang ang ilaw at kadiliman na ang nakapaligid sakin. May naririnig akong tawanan sa gilid ko. Dahilan upang mangilid ang luha ko at manginig ang buong katawan ko.

"Mommy help me!" sigaw ko kahit alam kong di naman siya makakapunta dito.

"Oh pare gising na pala to" tinig kong boses sa gilid ko.

"Pano ba yan, di pa tumatawag ang mga magulang mo hija." saad niya, may naaninag akong sapatos sa gilid ko at batid ko ay isa siya mga taong kumidnap sakin.

"Tito? pakawalan niyo po ako" pagmamakaawa ko sa kanya.

"Wag muna sa ngayon hija, may gagawin pa kami sayo e" sabi nito na animo'y nagmamakaawa din sakin.

Naglakad siya papalapit saakin at hinawakan ang mga balikat ko.

"Ang bango mo naman hija, inalagaan ka talaga ng iyong ina. "Saad nito at inamoy ang buhok at huminto sa leeg ko.

"Wag po Tito." saad ko ng halikan niya ito, napapahigpit ang hawak ko sa mga kamay ko. Doon kumukuha ng lakas at pinapanalangin na tumigil ito.

Hanalik halikan nito ang leeg ko at ang kamay niya ay bumababa na sa kilikili at gilid ng bewang ko paakyat sa dibdib ko.

"WAGGG! " Sigaw ko.

Napabalikwas ako ng bangon. Malakas at sobrang bilis ang tibok ng puso ko. hilam ng mga luha ang pisnge ko. Napapikit ng bamalik ang nangyari noong mga araw.

"Are you okay?"tanong ni Annie sakin.

Doon lang ako nagmulat at sinuyod ng tingin ang silid na kinaroroonan ko.

" Nasa ako? " tanong ko sa kanya, nag aalala ang mukha nito.

" You're in the hospital" sabat naman ni Devon. Doon ko lang napagtanto na hindi lang kami ni Annie ang nandidito.
Si Rio at Devon ay nandidito din.

Tumango ako at hinaplos ang leeg ko. May sugat ako doon at naka band aid na. Nagamot na siguro.

"Nawalan ka ng malay matapos ka lagyan ng marka sa leeg." paliwanag ni Rio na nakaupo sa couch.

"Pag umabot ka ng limang marka ay papatayin kana. "Dagdag pa nito upang mapatingin ako sa kaniya.

"What?! " gulat na tanong ko sa kanya at deretsong tumingin naman siya sa akin.

"That's the rule. "Sagot nito.

May naramdaman akong hapdi sa kabilang leeg ko. Hinawakan ko yun kaagad at tinignan ang daliri ko. May dugo iyon.

" Avoid eye contact, hindi mo pwedeng tignan deretso sa mata ang nakakataas sa iyo. " malamig paring saad ni Devon.

Hindi tulad ng sugat sa kabilang leeg ko ang ginawa ni Devon. Parang karayum lang ata iyon na tinusok sa leeg ko. Pero walang tigil padin sa pagpatak ng dugo nito. Kung hindi lang tinapalan ng kung ano man ang nilagay ni Devon ay hindi titigil iyon.

"Basahin niyo ang binigay na papel ni Mrs. Fey para maiwasan niya ang kapahamakan. " dagdag naman ni Rio.

"We have to go, Rio. They might see us. " sabat ni Devon at naglakad na papuntang pinto.

"Lock your doors, dont open it when you were inside. "Paalala nito at binuksan niya ang pinto at lumabas na, sumunod naman sa kaniya si Rio.

Nakayuko na si Annie ng tignan ko siya.

"I'm sorry, it's my fault" sabi kaagad nito. Lumapit ito sa akin. Ano mang oras ay tutulo na ang luha nito.

"You dont have to say sorry, hindi naman ikaw ang gumawa nito sakin." sabi ko at hinawakan ang kamay niya.

" Kung hindi sana-"

"Nangyari na, wala na tayong magagawa don. Let's move on nalang and we have to be careful next time to avoid this thing to happen again."putol ko sa sasabihin niya.

Tumango siya at tumingin sakin. Nag aalala parin ang mukha nito.

Napabuntong hininga ako. Ano bang pinasok ko. Kinakailangan ay makaalis na kami dito bago pa may mangyaring masama kay Annie.

Lumipas ang ilang oras at nakauwi na din kami sa tinutuluyan namin. Nakatulog na din si Annie, anong oras na din. Nakaupo ako sa kama namin ni Annie at deretsong nakatingin sa bintana, nakalock na iyon ngunit ang kurtina ay hindi lubos na nakaharang sa bintana. Kita ko ang bilugang buwan.

Kinabahan ako ng sa di kalayuan, bagaman madilim ay alam kong may nakatingin sa akin. Dahil siguro sa liwanag na nagmumula sa buwan ay kita ko ang pag ngisi nito. Hinahangin pa ang di gaanong kahabang buhok. Bagaman natatabunan ang kalahating mukha nito ay kita parin ang mata nitong matalim na nakititig sa akin.

Kinalibutan ako kaya tumayo at tinakpan na ang bintana. Nahiga na ako at bumaling paharap kay Annie. Tinitigan ko ang mukha niya,halata ang pagod dito.

"Magtitiis muna tayo ngayon sis ah, i'll find a way to get you out of here." bulong ko kahit hindi ko alam kung narinig niya ba talaga.

Nagising ako sa masarap na amoy galing sa kusina. Naligo na ko at nagbihis. I'm ready to school na. Chinicheck ko yung bag ko kung may kulang ba dito.

" You ready na ba?" I asked Annie. busy parin sa bag ko.

" She's already at school." he replied.

"Why are you here?" I asked Devon. He's already wearing his uniform. Damn he's so handsome with our uniform. Pero nakakagulat bakit nandito to sa dorm namin.

He leaned against the refrigerator and his hand is in the pocket. Napatingin ito sa relo at tumingin sakin, napaiwas naman ako ng tingin. That's the damn rule.

"Eat. We may be late if tatayo ka lang dyan at magtatanong sakin." utos saakin

"Bat ba kasi iniwan pa ko ni Annie dito?" bulong ko sa sarili ko.

"I told her na mauna na siya." he said.

Tumango nalang ako kahit di ko naman siya tinatanong. Naupo na ko silya,mag uumpisa na sana ako ng maalala ko si Devon.

"Come and join me." aya ko sa kanya,sa labi niya ko napatingin. Napabaling ako sa pinggan ko ng ngumisi ito. Naglakad ito at umupo sa tapat ko.

"Okay." he said. Nakakagulat parin kung bakit siya nandito.

Nagsimula na kong kumain, may bacon,egg and pancake sa mesa. Nagsimula na din siyang kumain.

We're in the middle of eating when he ask.

"Did you read the paper Mrs. Fey gave you?"he asked without looking at me. Doon ko lang din naalala ang tungkol dun.

"Maybe later, I forgot kagabi." I replied, nakayuko at pinagpatuloy ang pagnguya.

Tumango tango si Devon.Hindi parin ako sanay na tawagin siyang King. Tumigil ito sa pagkain,umayos ng upo at tumingin sa akin.

"I am King Devon and 1st rank among the students here in DHA."pagpapakilala nito at inabot ang kamay sa akin.

"I'm Bella Dela Cruz" maikling sabi ko at inabot ang ang kamay nito.

I look and smiled at him. Ilang minuto din akong nakatingin sa mata niya. Napayuko ako ng may maalala.

"I'm sorry Devon." agad na paumanhin ko sa kaniya,nakayuko parin. Hinihintay ang kaparusahan ko.

"Do you think I can do it again on you?" di ko inaasahan ang biglaang tanong nito,naguguluhan kaya napatingin ulit ako sa mata niya. Napabalik ulit sa pagkakayuko ng salubungin nito ang tingin ko. He just makes it worse,my gosh.

"What do you mean?" tanong sa kaniya.

"I can no longer hurt you, Bella" saad niya.