Hoofdstuk 29

1.1K 40 3
                                    

Koens Pov 

Ik wist niet wat me overkwam. Eindelijk worden mijn gevoelens beantwoord. Ik genoot zo van het moment ! Toen Tineke lostte , keek ik direct in haar ogen en die fonkelden. "Tineke?".'Ja'? vroeg ze tamelijk bezorgd. En dan verloor ik de strijd met mijn tranen. "Tineke ik ben zo blij dat je terug bent , ik heb zolang achter je gezocht en toen we brigitte terug ...". 'Wacht wat? Is brigitte al terug gevonden?' "Jah . Ik heb effjes mijn job kwijt geweest voor jou , en ik heb de comissaris teleurgesteld omdat ik te laat was , Ik heb zoveel spijt dat ik te laat was , met mij was dit allemaal niet gebeurd". 'Ooh !' Ik zag dan Tineke zelf begon te wenen. Ze zette zich toch recht , zo ken ik Tineke , dat koppig zijn en ze nam me in omhelsing. Toen werd er op de deur geklopt. De dokter kwam binnen , gevolgd door Brigitte en Eric.

De BuurtPolitie -Hopen of Dromen?-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu