Herşey yaz tatilinde ki tanışmamızla başlamıştı mahalle cocuklariydik biz her aksam ust mahalleye cikip top oynayan cocuklardandık biz...tanismaniz kucuk mahallemizde oldu bir "iyi akşamlar" ile basladi hersey ve bir "elveda" ile bitti. herkesin icinde kocaman bir bosluk vardir ama bazilarinin hayatinda o boslugu dolduran insanlar vardir o guzel insanlar vardir sevgi dolu huzur dolu insanlar...benimde vardi benimde icimde ki o boslugu dolduran biri vardi ama dedigim gibi iste var"dı" yanimdayken bile özlediğim insan vardi sarildigimda dunyalar kadar huzur buldugum her salise sevdigim her salise kaybetmekten korktugum biri vardi evet eminim o da beni cok seviyordu ama asla benim kadar degil.bana cok iyi bakti tam 3 sene bana cok iyi bakti kendimi hep iyi hissettim yaninda ya da konusurken mesela telefonda konusurken Allahımmm öyle bir sesi vardı ki hic bi ses yerini alamaz o ses bende neşe huzur uyandiriyodu o ses bana ondan once ki duydugum butun sesleri unutturuyordu benim iki kulagim iki gozum vardi sadece onu duyan sadece onu goren...bir bitti iki bitti hep birbirimize geri donduk koptuk geri baglandik ayrildik geri baristik belki 3-4 kere ve biliyor musunuz o zaman hayatimda biri vardi ve o birinin her gittigimde her ona dondugumde cani yaniyordu asla kotu biri olmak istemedim ama istemsizce oldum belkide istemsizce can yaktım..sonra gun geldi biriyle gercekten devam etmeye karar verdim baktim yoluma unuttum hersey gecti sandim ama yok cocuklugumda biraktigi iz gelecekte de beni takip ediyordu ve ne yapacaktim bilmiyordum
