*31*

45 6 45
                                    

Medya Evrencan Gündüz - Tutamıyorum Zamanı

İnadına yenilmeden aşık olmadan gel
Bu gidişin sonu kötü kalbi kaybetme gel
Siyahını bırak da gel derdi sil yeter
Aşka zulmedip küsme sen yeter
Şafağım kararır daralır geceler

Yerine hiç beni koyup sarhoş oldun mu sen
Kaderine boyun eğip dünle küstün mü sen
Yüreğine cayır cayır kor çile saçıp
Göz göre göre korku saklayıp
Boğazına gömülüp sustun mu hiç

Kal gittiğin yerde mutlu ol
Ya da gel kalbimde tahta sahip ol
Senin gülen yüzüne kurban bu serseri kalbim
Ama karar ver tutamıyorum zamanı

Kal gittiğin yerde mutlu ol
Ya da gel kalbimde tahta sahip ol
Senin gülen yüzüne kurban bu serseri kalbim
Ama karar ver tutamıyorum zamanı

İnadına yenilmeden aşık olmadan gel
Bu gidişin sonu kötü kalbi kaybetme gel
Siyahını bırak da gel derdi sil yeter
Aşka zulmedip küsme sen...

Erdem

Justin'in iki yanını yastıklarla korumaya aldıktan sonra dikkatlice üzerini örtüp salona döndüm. Minik, kocaman olmasının yanı sıra büyüdükçe daha da sevimli bir bebek olmuştu gözümüzün önünde.

Geçen aylar pek çok süreci geride bırakmamızı ve buraya tamamen alışmamızı sağlamış bir yandan da geride bıraktığımız şeyleri çokça özlememize neden olmuştu...

Okulu, minikleri özlemeyi bırakalı çok olmuştu ama bir boşluk vardı içimde... Bu nedenle bugün ilk kez yapacağım şey için heyecanlıydım. Belki de Toprak yanımda değilken bu şekilde doldurmayı başarabilirdim vakit boşluğunu.

Bilgisayarı gündüz ayarladığım masanın üzerine yerleştirip açma tuşuna basarken Justin'e bakıp kontrol ettim ve sandalyeye yerleştim.

Uzaktan eğitim, kurs ve kısa etkinlikler yapmak için ders almıştım bir ay kadar. Ve şimdi ilk etkinliğimizi yapacaktık miniklerle. Her şey internetten olacaktı ve aldığım eğitimden sonra bunu başarabileceğime inanıyordum.

Haftada iki veya üç kez, yarımşar saat olacaktı bu ders - kurs - etkinlik işi. Bilgisayarı da hazırladıktan sonra son on dakika kaldığını fark edip geriye yaslandım. Telefonumla oyalanmak niyetiyle harekete geçsem de çalan zille ayağa kalkıp kapıya ilerledim.

Kapıyı açtığımda gördüklerimle şaşırmamıştım. Toprak ince ruhlu bir adamdı ve şimdi olmasa bile akşama bir süpriz yapacağını biliyordum. Karşımda duran görevliye teşekkür ederek gösterdiği yeri imzaladım ve bana getirdiği kutuyu aldım.

Sandalyeme oturduğumda derse az süre kaldığı için hızla kutuyu açtım. Hediyem... Gülümsemekten yanaklarım gerilirken akmak için çabalayan mutluluk göz yaşlarımı yerine yolladım.

 Gülümsemekten yanaklarım gerilirken akmak için çabalayan mutluluk göz yaşlarımı yerine yolladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ebruli ~ bxb Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin