I Love You-Untold

Ika siyam na Pahina

-9-

Chapter 9

Third Person's PoV

"Hei! 'Di na ako makapaghintay pa! Durog na yung pagkatao ko sa kanya! Gusto kong gumapang siya papunta sa'kin. Kailan niyo ba balak bumalik?" Sigaw ng babae sa kausap nito sa kabilang linya ng telepono.

"Oh come on! Make a move! Takot na takot ka ba?! Nasayo na siya! Kaya please lang, bumalik ka na dito at kating kati na ako na makuwa siya!" Muli nitong sagot sa kausap at nagpaikot ang tingin sa ere.

"Guess what?! Siniko ko lahat para sa kanya, para dito sa plano mo...then sasabihin mo yeras pa bago ka bumalik, kung alam ko lang edi sana di na ko pumayag...Letche!" Padabog na binaba nito ang telepono at inunos ang wine na kadalasan niyang iniinom.

"Peste! Kung alam ko lang na matatagalan pa ang binabalak ko edi sana...ako na lang ang magisang kumilos!" Tugon nito sa sarili at muling nagsalin ng wine.

Iñigo's PoV

Umusad naman ng maayos ang mga araw ko sa University, but Lee and Mae broke up. I tried everything to fized their issue but they both repel each other. Every night Lee invited me to a bar, para lang daw magpalipas ng sama ng loob. Nakwento niya rin sa'kin ang naging sagot ni Mae, kahit ako nasasaktan sa kalagayan nilang dalawa. Knowing both of them...I know deep inside they love each other. Sadyang mapaglaro ang tadhana kaya nangyari sa kanila ito. Wala na rin yung closeness sa grupo namin, kaya eto sinasanay ko na ang sarili ko magisa, sabi ko nga dati na ang mga kaibigan eh sasaktan ka lang, but in this case...I know they didn't mean it. I tried to make some new frienda but I can't...I hate being attach to someone. Shenna is not bagging me anymore, that's the good news happened to me...but the whole thing was bad. I keep missing Kei, every moment, every minute, every second. Wala akong araw na pinalipas na di pumunta sa puntod niya at magbigay ng mga flowers. Nung nakaraan nanakit ang dibdib ko, sabi ng Nurse over fatigue daw...I think it's a emotional fatigue. I tried everyday na di umiyak but remembering every piece of her, I couldn't help but to let myself in tears. Pero sabi nga nila habang may buhay may pag-asa. I'm hoping someday na ang hope na yun eh dumating na sa'kin.

Maggagabi na rin at mukhang magpapahinga ako ng maaga ngayon.

*Ting*

I grabbed my phone and read the message.

From: Lee

'Hei! I'm here at the typical bar. I'm waiting for you...maraming chix dito.'

'Tss' yan nanaman siya sa pagba-bar niya. I took my keys and headed to the bar.

•Bar-rista Bar•

"Oh you came! Come on I have a wine for you...taste it, it's good." It's Lee, he's drunk. He gave me a wine of glass but I set it aside.

"Lasing ka na...tara na!" I grabbed his left arm and hang it on my shoulder.

Kumawala siya sa braso ko at muling inabot ang isa pang glass of liquor "Pre...wait! Ayaw mo ng wine...here it's tequilla." I grabbed it and set it aside.

"Let's go, your drunk!" I said but he turn his back and headed to a group of girls. I looked him not far from my place.

May lumapit na isang babae kay Lee at ngiting ngiti nitong tiningnan ang lasing na si Lee "Oh Kim...it's you who ruined my good relationship with my girlfriend? Is that you? Oh mukha yatang mas makapal ang make up mo ngayon. Is this your side line being a whore?!"

*Pak*

That girl slapped Lee. And they caught the attention of those party men and women. I led myself to Lee at inalalayan siya.

"How dare you to told me those words?! A whore?! Is that what I looked?! Oh comeone Lee wag kang magmataas kung kayang kaya naman kitang apakan ngayon!" Kim turned his back and catch up with the ladies on the other table.

"Tapos na ang palabas!" Sigaw ni Lee sa mga taong nakatingin sa'min.

"Tara na." Inakay ko na siya at inalalayan siya papunta sa kotse ko. Tinawagan ko na rin ang mom niya para sunduin siya.

"That Celdon! Inagaw niya si Mae sa'ken!" Inupo ko siya sa side walk di kalayuan sa kotse ko at saka siya biglang sumuka. Nganaman talaga oh...nagsuka pa tumalsik pa sa sapatos ko. Tsk tsk tsk...

"Lee? Are you ok?" I looked up to someone's talking...It's Mae.

"Mae? I waited for you!" Maluha luhang tugon ni Lee.

"Uhmmm...Mae una na ako." Ayokong maging third ngayon...they need to fix their issue. I drove back to my condo unit and have a rest.

I didn't managed to changed my clothes coz I'm too tired and sleepy.

*Cring...cringgg.*

I shut down my alarm clock. Umaga na pala. Everyday routine. It's sunday morning. At tuwing sunday una ko dapat makikitang tao eh si Kei. I drove my car to Kei and clean up myself bago bumaba ng kotse. Baka pangit ako sa harao niya...nakakahiya. I sat on the grass and looked to her grave.

"Nice day! Ikaw una kong nakita!" Bungad ko.

-----

I'm sitting here at 3 years na pala ang nakakalipas simula ng mawala ka.

"Nice day! Ikaw una kong nakita!" Bungad ko.

"Alam mo ba maayos na uli sila Lee and Mae, nung nagusap sila sa bar nag cool off muna sila for almost 6 months at ngayon, last year na namin sa college. I hope your doing well too. Nagpacheck up pala ako about sa biglaang pagkapagod ko, sabi ng mga doctors eh pagod lang talaga ako...emotionaly and physically. Kaya eto pinipilit ko ang sarili ko na maging malakas for you. Sooner magkikita na tayo. Wait for me ha kasi sabi mo crush mo pa rin ako pagbalik mo...eh pano ba yan ako na pupunta diyan...edi crush back kita. Alam ko kinikilig ka pero hindi na kita crush...coz I love you. I loved a person who doesn't exist anymore. Sad reality but I have to accept it. So goods ba tayo diyan? By the way pupunta pala akong mall I have to buy some gifts for Mae's birthday...See you!" Umalis na ako at naglakad na pabalik sa kotse ko. Didiretsyo na ako sa mall para bumili ng stuffs for the birthday gift.

*Mall*

"I think stuff toys would be good." I said.

"Yes sir...kukunin niyo po?" Sales lady asked me then I nodded.

"Love can you buy me some shake...I miss the shake here in Philippines...nakakasawa na kasi mga shake sa New York city." Pamilyar ang boses...no it can't be.

"Kei?"