I Love You-Untold

Ika labing siyam na Pahina

-19-

Mae's PoV

"Kamusta ang lagay ng anak ko?" Napabalikwas ako ng upo ng makita ko ang Mom ni Iñigo kasama niya rin si Tito Stevan at kapatid ata ni Iñigo.

"Ahhh...tita he's still on emergency room. Sorry for not--"

Sinampal ako ni Tita Imy. Tanggap ko naman kasi di ko sinabi sa kanila ang totoo.

"I trusted you!!! But you didn't managed to tell us?! Ano ka bang klaseng kaibigan?!" Lumapit naman sa'kin si Lee at niyakap ako.

"Tita! Wala tayo ngayon sa oras kung saan kailangan magsisihan!" Sigaw ni Lee.

I know this was my fault, sa'kin sinabi ni Doc Frello ang tungkol sa kalagayan ni Iñigo, but I didn't tell them. Ngayon ko lang sinabi kung kailan na sa critical condition si Iñigo.

"Mom, tama na po...let's just wait for the doctor to tell the condition of Kuya Iñigo." Pagpipigil naman nang kapatid ni Iñigo. Niyakap ni Tito Stevan si Tita Imy at umiyak na ng umiyak si Tita.

"Have a seat po." Kalmado at magalang na tugon ni Lee. Umupo na rin kami ni Lee at yumakap ako sa kanya at umiyak.

Biglang lumabas si Doc Frello at lumapit sa'min.

"Doc how is my son?" Tanong ni Tita Imy, nagaabang din ako ng sagot mula sa kanya.

"Good thing his body was in good condition now, his heart pumped well too. You don't need to worry, he needs only some rest and medication but I can't tell you na okay na okay na siya, we put some machines to help his heart. I have to go." Umalis na si Doc Freloo matapos ibalita ang kalagayan ni Iñigo. Nagpakawala naman ako ng malalim na hininga at saka ako nahimasmasan kahit papaano.

"Nurse, where is the room of Iñigo Viernes?" Tanong ni Tito Stevan sa isang nurse na napadaan.

"Room 23 po." Sagot ng nurse. Agad naming hinanap ang room at nakita namin si Iñigo na napapaligiran ng iba't ibang machines na tumutulong sa heart and body niya. Rinig na rinig din ang tunog ng machine na nagmomonitor sa life line niya.

"Son, we're here." Tugon ni tita habang nirurubbed pataas ang buhok sa noo ni Iñigo.

'Sana maging ok ka Iñigo, you need to fight for your self and for your family.'

"Mom, he's ok don't cry too much sabi naman ng doctor ok na ang lagay niya, baka mamaya magtampo yn si Kuya kasi umiiyak ka sa harap niya." Tugon ng kapatid ni Iñigo habang nirurub ang likod ng Mom niya.

"Tita, Tito...una na po muna kami." Tugon ni Lee. Ayaw ko pa namang umalis pero kailangan...pamilya ni Iñigo ang dapat na unang nandirito.

"Tita can I go near with him...magpapaalam lang ako." I said..mtumango naman si tita at lumapit na ako.

"Iñigo...stay strong, love ka nmin ni Lee...babalik kami para icheck ka ulit. Bye for now." Bulong ko sa kanya...iniiwasan kong wag tumulo ang luha ko at baka madumihan ang natutulog niyang mukha.

"Tita, alis na po kami." Pagpapaalam ko. Tumalikod na kami ni Lee at naglakad.

"Mae, Lee...sorry, and thank you!" Rinig kong pasasalamat at paghingi ng tawag ni Tita. Di ko alam pero bigla ko siyang niyakap at bumuhos na ang luha ko.

"Sorry Tita." I sincerely made sorry to her. She rubbed my back and he gave me back a warm hug.

Continuation...

Kiefer's PoV

-Wedding Planner's Office-

"So Mr. Kiefer Firmin and soon to be Mrs. Kazzandra Firmin. Where did you want to have you wedding?" Wedding planner asked us. I think Beach wedding will be good. Knowing Kazzandra she likes going to beaches.

"Beach--"

"Classic wedding." pagputol niya sa suggestion ko. Tsk...kung classic wedding saan niya naman gusto, di na nga siya pumayag na mag Zambales kami tapos pati ba naman beach wedding ayaw niya. Pero kung classic wedding...saang simbahan naman?

"I agree, you want to have our wedding in Rome Italy?" I said...after ko siyang malayo di ko na siya ibabalik dito.

"No..." Shit! Where did you want?!

"I would like to have our wedding here in the Philippines." No way!

"Ms. Buendijo, anong magandang simbahan ang magandang ganapan ng kasal?" She asked the planner. Talagang itutuloy niya 'to? But I don't have a choice I need to lock her...no I mean I need to be with her na.

"Ms. Virhill--"

"And by the way...gusto ko dito lang sa Manila." Are you freaking sure?!

"Diba love?" She looked to me.

"Yes...that's a good idea, so we can have many guest." I said, kunwari naamaze ako pero kaya ko ng pumatay ng tao ngayon!

Pinakita na ni Ms. Buendijo ang list ng mga churches sa Manila

"Oh I like this...'Santísimo Rosario Parish'...Look love, sobrang ganda pagdausan ng wedding meron silang open ceiling, so we can see the sun rise. Umaga naman ang wedding natin." That's the good news buti umaga ang wedding di na makakahabol pa kung sino man ang pipigil.

"What date Ms. Virhill?"

"April 25 was a good date." So it's 2 weeks from now, buti at napaaga...di na ako makapaghintay na matali sa babaeng minamahal ko. I hugged her tight then she gave me a warm smile.

"So sweet naman po. Ok po all settled na po...have a good day Mr. and Ms. Firmin." Tumayo na kami at nakipagkamay kay Ms. Buendijo.

Third Person's PoV

"Good thing gising ka na Iñigo!" Masiglang sigaw ng babae ng magising ang binatang nahimbing ng tulog sa loob ng tatlong araw.

"By the way...malapit na birthday mo, what do you want? I'll give you everything you want." Masayang tugon ng babae habang inaalala ang sasapit na kaarawan ng binata.

"No need Mae, Kei was enough makita ko lng siyang buhay kahit malayo sa'kin...masaya na ako." Sagot ni Iñigo s kausap nitong si Mae.

"No, debut mo yun kaya magpaparty tayo, tayu tayo lang ha. So 2 weeks from now birthday mo...hmmmm...check! I marked it already on my phone calendar." Masayang tugon ni Mae.

"Dadating kaya siya?" Bulong ni Iñigo sa sarili.