De negentienjarige Imogen is de dochter van een invloedrijke en steenrijke zakenman. Ze wist dat niet alles waar hij zich mee bezig hield precies volgens de regels ging, maar ze heeft zich nooit bemoeit met zijn zaken. Daar was dan ook nooit een red...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Met drie plastic tassen gevuld met nieuwe kleding in mijn handen geklemd, wandel ik door de drukke winkelstraat heen. Het is een warme lentedag en de zon schijnt fel aan de hemel. De temperatuur is aangenaam, ideaal voor een middag winkelen. Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst tussen de winkels heb gestruind en aangezien ik vandaag toch niets te doen had, leek het me een goed idee om mijn kledingkast weer eens aan te vullen.
Die was namelijk nodig aan wat verandering toe. Ik ben afgelopen maand negentien jaar geworden, maar mijn kledingsmaak leek een paar jaar te zijn blijven hangen. Ik draag het liefste comfortabele, mooie kledingstukken, maar ik mag van mezelf zo ondertussen ook wel wat meer huid laten zien. Niet extreem, maar wel iets uitdagender dan een simpel shirt met spijkerbroek.
Mijn blik valt op een merkwinkel en in de etalage staan prachtige, satijnen galajurken uitgestald. Mijn mond valt open van verbazing. Hemel, deze jurken zijn adembenemend.
Aarzelend stap ik de winkel binnen. Er hangt een zweem van parfum in de ruimte, waarschijnlijk van de vrouwen die hier winkelen. Ademloos kijk ik rond naar alle tientallen jurken in de rekken. Waarom is deze winkel me nog niet eerder opgevallen?
Een dieprode jurk trekt meteen mijn aandacht. Ik loop erheen en laat mijn vingers over de stof glijden. Als ik het prijskaartje zie, slik ik. Het was niets vergeleken met het geld dat ik op mijn bankrekening heb staan, maar toch. Nog nooit eerder heb ik zoveel geld uitgegeven aan één kledingstuk.
'Goedemiddag. Kan ik je ergens mee helpen?' klinkt een vriendelijke stem naast me.
Ik draai mijn hoofd een kwartslag en zie een vrouw van middelbare leeftijd staan. Ze heeft blonde, golvende haren die in een hoge paardenstaart gebonden zijn en blauwe ogen die me vragend aankijken.
Ik bijt twijfelend op mijn lip en kijk nogmaals naar de rode jurk. Ik hoor het engeltje en het duiveltje in mijn hoofd haast kibbelen. De een zegt dat het veel te duur is, terwijl de ander zegt dat ik best wel eens wat anders mag kopen, ookal hangt er nogal een prijskaartje aan.
Ik moet denken aan de woorden die mijn vader pas zei. Hij vertelde me dat ik niet zo zuinig met het geld om hoefde te gaan. Het is waar dat ik niet veel uitgeef, maar het voelt gewoon niet goed, alsof ik geld verspil aan nutteloze dingen. Maar volgens hem mocht ik best vaker een investering doen. Hij wil immers dat ik het beste van het beste heb. Geld is toch geen probleem.
'Ja, graag,' besluit ik uiteindelijk met een kleine glimlach. 'Ik zou deze jurk graag willen passen'.
'Maar natuurlijk,' knikt ze vrouw met een stralende lach. Ze grijpt de jurk van het rek en haalt de bescherming er deels vanaf, zodat ik de jurk kan passen. Dan overhandigt ze me het prachtige kledingstuk. 'De paskamers zijn hier om de hoek'.
