Proloog

244 9 0
                                    

Op het verhoginkje stond twee roze wiegjes. Er was een grote stoel. Daar zat een grote man in. Hij snurkte luid. De deur van de zaal ging geruisloos open. Er kwam een in vrouw binnen met een bruine mantel en blauwe jurk. Het enige wat je kon zien waren haar donkerrode lippen en haar diepbruine ogen, ze kwam de kamer binnen en danste geruisloos en zo stil als de nacht naar de wiegjes toe. Ze pakte een baby. "Hallo kleintje" fluisterde ze. "kom maar met mij mee, ik zal je redden van deze tiran." Ze legde een baby terug en nam de ander mee en verdween snel toen de man bewoog in zijn slaap. De vrouw was al lang verdwenen toen de man wakker werd. Hij stond op en keek in het wiegje, een baby was weg en de ander lag nog te slapen. Zijn vrouw komt binnen. "Onze baby is weg!" Met een rode jurk en blauwe ogen. Zo helder als de vijvers en haar lippen zo roze als zijn bloemen in de rozentuin van het kasteel. Ze kwam naar hem toe en zei "eten lieverd." De koning nam de baby mee. En zijn vrouw was blij dat ze de koning kon uitnodigen voor het middagdiner.

A new Cinderella story deel 1 de verloren prinsesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu