ANSIZIN

Bölüm-14

Medya :akşının kıyafeti

&

Savaşla ara sıra göz göze gelmemiz dışında tek bir diyologa dahi girmedik. Araba evin önünde durdugunda yavaşca arabadan indik. Alpay elleri önünde tüm suçu kabullenmiş bir şekilde eve dogru ilerledi.

  Bende onun aksine rahat tavırlarla eve girdim. Dayım hariç tüm aile  tam takır salonda bizi bekliyordu.

Arzu yenge bizi görür görmez ayaga fırladı. "ah biyerinizde bir şey var mı canlarım?" ben tam agzımı acacakken

"hicbir şeyleri yok tabiki, tüm sınıf bunlar yüzünden birbirine girmiş." diye lafa atladı savaş. Ona en kötü bakışlarımı atıp arzu yengeye döndüm.

"arzu yenge cidden hiçbir suçumuz yok kız bana laf attı ben sesimi çıkarmadım sonra arkamı dönüp sırama gidecekken saçımdan çekti bende kendimi savundum. Alpayda beni kurtarmaya çalıştı işte." arzu yenge gelip omzumu sıvazladı.

  " bitanem canını sıkma sakın müdür bizi aradı sınıf arkadaşlarında anlatmış ögretmenlerine ilk o başlatmış ama lütfen çocuklar bir daha böyle bir muhabbet duymak istemiyorum dayına söylemedik daha gecenki vukaatınız üstünden günler gecmemiş adam bunuda duymasın. "

Utançla başımı salladım sonra direk yukarı çıktık.

" akşın benim hiç evde durasım yok ya ne yapalım?" diye sordu alpay.

Omuz silktim "bilmem napalım."

"bisiklet falan sürmeye gidelim istersen." bisikleti severdim fakat pek sürebildigim söylenemezdi. Ama yinede teklifini kabul ettim.
15 dakika sonra buluşmak üzere odalarımıza dagıldık.

  Okul formamı çıkarıp üstüme hızlıca dolaptan cıkardıklarımı giydim.(medyada var)

Odadan çıkıp alpayı bekledim. O sırada karşı odanın kapısı açıldı ve içerden takım elbisesiyle savaş çıktı.

Baştan aşagıya süzme işlemim bitince derince bir nefes aldım..
"hayırdır nutkun tutuldu gibi gözüküyo." savaşı hiç kaale almadan incelemeye devam ettim.

Savaş tam bana doğru yaklaşacakken alpay odadan çıktı.

"hazırım akşıncıgım çıkabiliriz." diye heyecanla konuştu.

"hiçbir yere gitmiyorsunuz benimle beraber şirkete geliyorsunuz bugün önemli bir toplantım var akşam üstüne herşeyin kusursuz olması İçin şirkette ayak işleriyle ugraşacaksınız." dedi.

Alpay el mahkum her şeyi kabullenmişken ben ellerimi belime attım ve tüm cazgırlıgımı kullanarak
" nedenmiş o niye yardım edelim sana." diye en uyuz halimi konuşturdum.

" bugünkü olayın dayının kulağına gitmesini istemiyorsan yardım ediceksin." agzımı açmama fırsat vermeden merdivenleri en cool şekilde inmeye başladı.

"uyuz pislik şantajcı" diye kıp kırmızı olmuş surat ifademle arkasından bağırdım.

Alpay abisinin sözünü ikiletmeden merdivenlerden aşıgıya inmeye başladı bende aynı şekilde isteksizce merdivenleri indim.

Savaş arabada bizi bekliyordu sanki ona yardımımız dokunacaktı. Sırf inat ugruna bizi peşinden sürüklüyordu. Arabaya biner binmez son gaz sürmeye başladı.

Alpay inene kadar dut yemiş bülbül gibi hiç sesini cıkarmadı.

Şirkete girer girmez "alpay sen cenkin odasına git ona yardımcı olacaksın akşın sende bugün benim özel asistanım olarak ayak işlerimi halledeceksin." insan bir güzel dille söylerdi ayak işleri nedir?