Chapter 8

201 8 0
                                    

"Totoy ko.."

Iisang tao lang ang tumatawag sa akin ng ganyan. The person I miss so much. The person I was longing for. Si Wess.

Tinitigan ko sya ng mabuti. Si Wess ba talaga to? I ask myself. Ibang iba na ang itsura niya. Gwapo is an understatement. He looks hot.

Kung dati eh gwapo na siya, ngayon iba na talaga. His eyes are dark and misterious. Parang may secret. His nose is matangos. Parang ang sarap hawakan. And those lips. Yung lips niya na ilang gabi kong pinanaginipan.

"Totoy ko, how are you. Its been a long time. Its what? 5, 6 years? I missed you!!"

Niyakap ako ni Wess. Naamoy ko sya. Ang bango bango niya. Amoy lalaki. Yun bang amoy ng pabango at sabon.

At yung katawan niya. Di katulad ng dati na payat, ngayon may muscles na. Tsaka ang isa ko pang napansin eh yung height niya. 5'5 ako pero hanggang balikat niya lang ata ako, so mga 5'11 or 6 footer siya.

His aura is emitting confidence. Unlike before, ngayon para na siyang siguradong sigurado sa sarili niya ngayon. He is so different.

"Señorito. Ayos lang naman po ako. Kumusta po kayo? Oo nga po ang tagal na nung huli po kayong nandito. Its been 5 years na po."

5 years, 9 months, 5days and 27 minutes to be exact. Pero syempre hindi ko naman sasabihin yun.

"Oh its been five years na ba? Nagpaayos ka ba ng katawan huh, totoy ko? Bakit hindi na washboard ang dibdib mo?"

Namula ako. So tama nga ako. Kaya totoy ko ang tawag niya sa akin ay dahil washboard pa ang dibdib ko noon. Nakakaasar siya. Bigla akong nahiya.

Sasagot pa sana ako nang biglang.

"Totoy ko? Bakit ganun ang tawag mo sa kanya kuya? Her name is Adrianne Vanity. You must call her Vanity or Adrianne not totoy. Tingnan mo nga babaeng babae ang itsura niya. Si Lerine nga ang totoy eh."

Si señorito Daien ang nagsalita. Namula ako. Syempre kahit hindi ko crush si Sir Daien, nakakatuwa na alam niya ang pangalan ko. Teka lang Lerine? Hmmm parang may something sila huh?

"How did you know her name Daien? As I remember hindi naman kayo nagkakilala."

"Kuya you sound jealous. However to answer your curiousity itinanong ko kay Lerine ang name niya. Cause' I'm wondering why you call her 'Totoy ko'."

So tama nga ako. May something sila ni Lerine. This would be fun.

"Of course I'm not jealous. Ano ka ba? And Totoy ko is my endearment to her. Ako lang ang may karapatang tuamawag sa kanya ng totoy ok?"

Sinasabi niya iyon kay señorito Daien pero bakit pakiramdam ko mas ako ang pinagsasabihan niya?

"Kuya, hindi pa ba kayo papasok. Daddy said we are going to eat lunch na. And I am really hungry na. So just tell me kung hinfi pa kayo papasok so we can start without you."

That was miss Alex. Sa magkakapatid, sya yata ang pinaka spoiled. Syempre nag-iisang babae kaya siya.

Para namang natauhan ang magkapatid kaya pumunta na sila sa kumedor para kumain. Sumunod naman kami ni Lerine kami kasi ang naka-assign na mag-silbi.

"Adrianne, kumusta naman ang pag-aaral mo? Ano na nga ba ang course na kinuha mo? Graduating ka na hindi ba? Wala ka bang pasok ngayon?"

"Business administration po ang kinuha ko señora. Gra-graduate na po ako ngayong Marso at mataas naman po ang mga grado ko. Mamaya pa pong 4:00 ang pasok ko. Practice na lang po iyon ng marching."

"Hmmm. So gragraduate ka na pala sa Marso. Bakit hindi ka na lang pumasok sa kompanya namin hija. Tutal ang narinig ko sa mga sulat ni nanay Salud ay cum laude ka daw na magtatapos."

Namula ako sa narinig. Oo cum laude nga akong magtatapos. Ginalingan ko talaga dahil alam ko naman na kapag mataas ang mga grades ko may possibility na sa kumpanya ako ng mga de Silva papasok.

Pag nagkataon, mas may chance na maging close kami ni Wess. Syempre yun ang magiging umpisa namin.

Napatingin ako kay manang Salud at kinindatan niya ako. Alam ko naman na tinutulungan ako ni managa Salud na magkaroon ng magadang kinabukasan.

"Salamat po señora. Pagbubutihan ko po para mabigyan ako ng magandang opportunity sa kumpanya ninyo."

Ngumiti sa akin ai señora. Mabuti na lang at mabait sila at hindi matapobre.

"Ikaw naman Lerine, kumusta naman ang pag-aaral mo? Ang nabasa ko sa kwento ni Manang Salud ay mgkokolehiyo ka na raw sa june. Sabay pala kayo nitong si Daien eh. Bakit hindi ka lang mag vollege sa school ni Daien para may magbabantay sa kanya?"

"Kung iyon po ang gusto ninyo señora. Salamat po."

Syempre natuwa ako para kay Lerine. Magkakaroon na rin sya ng opportunity na makapasok sa magandang school.

Habang kumakain ay napag-usapan naman ng mga de Silva ang kanilanag business.

"Wess, mayroon kang maghapon para magpahinga. But I want you to report at the office first thing tomorrow."

"Zachary don't you think that's too cruel. Kakagaling lang natin sa Byahe. Hindi naman nakapagpahinga si Wess sa Manila kasi puro meeting ang inaasikaso niyo."

"Mi bella, wag kang mag-alala. Kapag settled na ang lahat makakapagpahinga naman si Wess. Kailangan ko lang kasi siyang ipakilala sa mga workers natin."

"Mom, dad is right. Ok lang naman ako. Syempre mas maganda pa rin na habang maaga ay kilala na nila ako."

"See wife. Sinasangayunan ako ng anak natin."

"Hay naku ewan ko sa inyo. Mag-ama nga kayo."

Ipinagpatuloy na nila ang pagkain. And everything went on smoothly.

Mejo wala pa pong moment si Wess at si Ianne. Sa susunod po na chapter promise!!

Goodmorning!! ^-^

Thank you for reading!!

-carmela-

Next to youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon