Building Promises ( Ventura Series #2 )

Kabanata 18

Sherine

Days pass like a whirlwind. I distance my self from jen, galit parin ako sa kaniya at sa tingin ko ay hindi ko agad siya kayang patawarin sa mga nilihim niya. She lied to me. I hate liars and she's aware of that.

Kahit anong pilit sa akin ni Elias na kausapin si Jen ay hindi ko ginawa. 'Pag galit ako, galit ako! I feel like I've been played.

Hindi ko na rin nakita sila chesca at monica. Sa tingin ko ay talagang umalis ng bansa si chesca upang puntahan si Ranzel. Siya pala ang kailangan. Edi mag sama sila. Wala na akong paki alam sa kanilang lahat. Mga manloloko.

Wag na wag talaga silang babalik dito na parang walang nangyari. Mga hayop sila. Kung hindi ko sila ma banned sa San Vicente, sisiguraduhin ko na hindi sila makakapasok sa Madrid. Ilalagay ko ang mga pangalan nila sa watch list.

"Laro tayo call of duty. Game ka?" Ani ni Elias.

Naabutan kong naka tingin sa akin si jen. Inirapan ko ito.

"Kayo nalang, wala akong gana makipag laro." Umalis ako sa pansitan at iniwan sila.

Hindi ko alam na inaya rin pala ni Elias si Jen, hindi ko naman siya masisisi dahil alam ko na ginawa niya iyon para mag bati kami ni Jen- pero hindi ko kayang magpatawad ngayon. Tuwing nakikita ko siya ay naaalala ko ang pag li-lihim niya sa akin.

Bumalik ako sa apartment at doon nalang nag palipas ng araw. Namili ako sa online ng damit na gagamitin ko sa reunion namin. Obviously, I don't have any formal dress. Lahat naiwan sa mansyon. At ayoko naman na umuwi sa mansyon para sa mga damit lang.

My life became quite now that Ranzel is not here. I felt the tranquility of this place. But something's missing. Usually, every summer jen and I are going somewhere, vlogs, hiking, o nililibot namin ang buong pampangga. Pero iba naman na ngayon. Hindi kami mag kaayos ni jen. Kaya walang gala na magaganap.

I decided to buy a aquamarine colored dress. Worth of three thousand. 'Yun na ang pinaka mura, wala na akong makita na mas mura pa. Napa iling ako at bi-nu-dget na ang pera ko. Kakapadala lang sa akin ni tío kahapon at kailangan ko ulit mag tipid.

Gosh, ang hirap pala talaga maging mahirap. Take note at may allowance pa ako - paano pa kaya ang mga walang trabaho? 'Yung mga naka tira sa squatters area gaya nila... cris and tope?

Ang sabi sa akin ni tío ay makukuha ko lang daw ang fund na para sa akin kung nasa tamang edad na ako at kung kaya ko ng mahawakan ang kompanya ni papà.

Kinabukasan ay namili ako sa market para maka bili ng stock ko para sa susunod na linggo. Dapat kasama ko si Jen ngayon, pero ilang linggo ko na ba hindi pinapansin ang isang 'yon?

Abala ako sa pag tingin sa expiration date ng tinapay ng may tumawag saakin.

Isang pamilyar na pigura ang nakita ko. "Lux..." gulat na usal ko.

He smiled at me. "Hey, sherine. It's been awhile. Sino kasama mo mamili? Kasama mo ba ang kapatid ko? I missed my sister so much"

Hindi pa ba sila nag kikita?

"Ahm... hindi pa kayo nag kikita?" Tanong ko.

"Kakauwi lang namin, humiwalay lang ako dito para mamili dahil ilang linggo kami wala sa bahay." Tinignan nya ang kabuuan ko. "Tumangkad ka? At... nangayayat ka, a?"

"Naku, araw araw kasi ako nag e-hersisyo baka ganon." Awkward akong tumawa. "Paano, mauuna na ako."

We bid a goodbye before we separate our ways.

Naka uwi na pala sila. Naka ramdam ako ng excitement at the same time ay galit. Naaalala ko parin ang pag lilihim sa akin ni Ranzel, he left me without telling me what happened. 'Wag n'yang asahan na may babalikan siya sa akin. Mag sama sila ni chesca.