Her Sevgi Gerçek Değil

1.Bölüm

Merhaba arkadaşlar bu bölümü tanıtım olarak yazıyorum.Eğer okumaya devam ederseniz yeni bölümleri gecikmeden yayınlıycam.Keyifli okumalar.

Elimdeki gereksiz kağıtla birlikte eve girdiğimde çantamı da karne ile birlikte vestiyere koyup bir üst kattaki odama çıktım.

Babam eve geldiginde daha çok çalışmamla ilgili birşeyler söyleyip günlerimi berbat edeceğini bildiğim için 15 günlük tatili anneannemlerin minik köydeki evlerine gitmeyi düşünmüştüm.Küçük valizimin içine kışlık kıyafetlerimi ve kişisel eşyalarımı koyduktan sonra dolmuştu bile.

Son aramalardan kayıtlı olmayan telefon numaralırının içinden babamın numarasını aradım.

''Efendim''

''Eve ne zaman geleceksin?''

''Bugün gelmiyorum''

''Tamam ben anneannemlere gidiyorum.Hab...''

''Kapatmam gerek''

''Peki'' diye mırıldandığımda telefonu çoktan kapatmıştı bile.

Zaten hep böyle yapmıyor muydu?Peki neden üzülmüştüm.

Merdivenlerden inerken valizimi çıkış kapısına doğru fırlatıp karnımı doyurmak için mutfağa girdim.Sandiviçimi yerken telefonumun melodi sesi odayı doldurmuştu.Telefon rehberimdeki numaralar silindiğinde yeniden kaydetme gereği duymamıştım.Tanıdık numaradan gelen aramayı cevaplayıp bıkkınlık dolu bir sesle konuşmaya başladım.

''Efendim''

''Tatile gideceğini duydum.''

Babamın önemli işlerinden birisi ise çok değerli sevgilim!Batuhana benimle ilgili bilgi vermekti.

''Evet?''

''Neden bana haber vermedin?''

''Gerek duymadım.''

''Umarım yola çıkmamışsındır.''

''Evdeyim''

''Sakın bir yere ayrılma geliyorum.''

''Neden''

''Gelince konuşuruz.'' deyip telefonu kapattı.

Boş boş telefona bakmayı kesip yarım kalan sandiviçimi yemeye devam ettim.

Salonda oturmuş televizyondaki kanalları karıştırıyordum.Kaç dakikadır beklediğim Batuhan aramalarıma bile cevap vermiyordu.Onu aramayı çoktan bırakıp telefonumla oyalanmaya başlamıştım.Oyun oynarken kendi rekorumu kırmak üzereydim ki kapı zili çaldı.Ani bir hareketimle kaybettiğim oyuna bir bakış atıp kapıyı açmak için koltuktan kalktım.

Kapıyı açtığımda Batuhan her zaman ki soğuk bakışları ile beni süzüp gözlerime baktı.

''Ben telefonumu alıp geliyorum'' derken çoktan içeri girmiştim bile.Geri döndüğümde Batuhan karnemi inceliyordu.

''Bununla süper loto oynasan tutturma şansın yüksek.'' diye alay ettiğinde

''Seninkileri de gördük'' diyip gözlerimi devirdim.

Batuhan benim sevgilim olsada babamın istediği damat adayı olduğu için ona katlanıyordum.Aksi halde hayatta öyle uyuz bir insanla anlaşacağımı zannetmiyorum.Onun ailesinin otoritesi karşısında Batuhan da benimle aynı durumdaydı.Onunla sadece büyük isimlerin geldiği davetlere katılır,mutlu sevgili pozları verirdik.Başka zaman ise Batuhanı bazen gazetelerde bile başka kızlarla görüyordum.Bu benim için sorun değildi.Çünkü o da bana karışmıyordu.O varken sevgilim bile olmuştu ama bu babam yüzünden kısa bir zaman sürmüştü.Bu yıl yeni üniversiteye başlamıştı benim ise son senemdi.Reşit olduğum zaman bu şehirden gitmeyi planlıyordum ama daha henüz ortada bir şey yoktu.

Kapının önünde kollarımı birleştirip kaşlarımı kaldırmıştım.

''Neden buradasın?''

''Seninle köye gitmek için.''

''Neden gelmek istiyorsun?''

''Ben mi gelmek istiyormuşum?Babam sürekli anneannenle tanışmam gerektiğini söyleyip duruyor.İşlerim yokken aradan çıkartmak istedim.''

Ağzımdan bir 'hah' sesi çıkmıştı.Onunla vakit geçirmek o kadar sıkıcıydı ki arada katıldığımız davetlerde bile oraya varıncaya kadar arabada sıkıntıdan ölebilirdim.

Valizimi eline alırken bende çantamı almıştım.Apartmandan çıkarken ikimizde sessizdik eminim yolculuk boyuncada böyle devam edecekti. Valizimi bagaja koyarken onunda yanına valiz aldığını farkettim.Onu umursamadan arka koltuğa geçip oturdum.Rahat bir şekilde koltuğa otururken o da bu halime gözlerini devirmişti.Daha, fazla yol katetmeden araba durduğunda bir apartmanın önünde durduğumuzu farkettim.Batuhan arabadan inip ona doğru bakan kızıl saçlı kızın yanına gitmişti. Çenesini kavrayıp dudaklarını öptü.Daha önce de söylediğim gibi bu benim için sorun olmuyordu ama o kızlada aynı arabada yolculuk yapamazdım.Arabadan indiğimde kız beni farketmişti ve farketmesiylede yüzü farkedilir bir şekilde asıldı.Ona bakma gereği duymadan Batuhana bakıp ''Kız arkadaşınla rahat bir yolculuk yapmak istiyorsan beni otogara bırakmalısın.'' yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip ''Aksi halde ben zaten sizinle yolculuk yapmam.''dedim.

Onu sinirlendirmek hobim haline gelirken memnuniyetimi belli edecek şekilde kocaman gülümsemiştim.Yanındaki kıza bakmadan arabaya bindiğinde bende hiç istifimi bozmadan eski yerime yeniden kuruldum.Arkamızdan kızda binerken elimi uzatıp ''Ben Seda.Senin ismin ne?'' dedim.Kız bana şaşkınca bakarken Batuhan sıkıldığını belli edercesine nefesini dışarı üflemişti.

''Bende Neslihan''

''Memnun oldum Neslihan'' kız şaşkınlığını biraz olsun atmıştı gülümseyerek cevap vereceği sırada ''Artık arabadan inebilirsin.'' dedim.Bozulduğunu belli etmekten çekinmeyerek Batuhana bakmıştı.Batuhan birşey demediğinde ise arabadan hızlıca inip uzaklaştı.

Arabayı değilde otobüsü tercih etmemi bekleyemezdi benden değil mi?Çünkü öyle bir niyetim yoktu.