son • ezhel

üç

Kahvelerimizi alıp balkona kurulduğumuzda sigara paketini ortaya koydu. İçinden bir tane aldığımda şaşkınca bana baktı.

"Tahmin etmiyordum." Dediğinde omuz silktim ve manzaraya doğru baktım.

İçimde şu an birçok duygu beni ele almış, serbest bırakmak bilmiyordu. Bu sigarayı da, kendisini de yere doğru vurup İlay'ı alıp gidesim geliyordu.

Seviyordum. Mantıklı bir açıklama bekliyordum. Sarhoşum desin, özür dilesin... Ama bir şeyler yapsın, sabırsızca bekliyordum. Benden ayrılmasın, bunu düzeltebilirdik...

Biliyorum. Acınası bir hâldeydim ve kim beni görse şu an sinirlenip kafama bir tane yapıştırırdı. Ama sevgi her şeyi geçiyordu. En azından şimdilik.

"Dün sana bir mesaj geldi mi?" Birkaç saniye yere baktım ve sigaradan bir nefes çektim. Dumanı üflerken konuştum.

"Nasıl bir mesaj bebeğim?" Bebeğim kelimesini duyduğu andan itibaren gülümsedi.

"Ada, çok korktum. Bizim çocuklar sana şaka yapmak için saçmasapan bir şeyler yazmış birtanem, nasıl açıklayacağım; bana inanacak mısın diye elim ayağıma girdi." Kafamı hızla kaldırıp yüzüne baktım. "Bebeğim diyorsun hâlâ, beni seviyorsun değil mi?"

İçten gelen bir tebessümle ona bakıp konuştum. "Olabilir hayatım, ben sana güveniyorum."

Evet bu benim içimi rahatlatmıştı ve şu an ilk günlerimiz gibi mutluydum. Dokuz yıldan sonra beni aldatmayacağını bilmem lazımdı. Elimle başıma hafifçe vurdum.

"Bir an gerçek sandım Sercan, çok korktum."

Şu an hayatımın en mutlu günüydü ve ben bu günü bozmayı planlamıyordum. Kahvemden bir yudum aldım ve söylediklerine kulak asmadan manzarayı izledim.

-

yav nolur satır arası atın, eğlenelim.

xoxo, yazarınız