LAST PATH (ON GOING)

Prologue

"Alliyah. Bangun na jan kakain na."
Tinig mula sa labas ng kwarto.
"Eih. Mamaya na inaantok pa ako." Sagot ko. Ayoko pa bumangon lalo na't wala akong plano pumasok. "Alliyah Natasha Himedez. Wag mo kong subukan. Wag mong antayin na tapunan pa kita ng kumukulong tubig bago ka bumangon jan sa higaan. May pasok ka pa at mag dedeliver ka pa ng mga order ki aling andeng. Wag mo kong sumukan." Bulyaw ni mama. Hays. "Ito na nga po oh. Babangun na." Sambit ko sa naiiiritang tono. Lagi naman kasi ganyan ang situation ko. Gigising ako ng ala sais ng umaga tapos mag aasikaso para pumasok tapos bago pa ako pumasok idedeliver ko pa yung mga pananghalian na order kay aleng andeng. Hayyy. Kung siguro nabubuhay pa si papa hndi siguro kami nag hihirap siguro marangya pa rin kaming nabubuhay. Kami nalang kasing tatlo ang natitira. Ako. Si mama at ang bunso kong kapatid na si azel.
" Mama. Ako nalang mag hahatid nyan wag mo na yang utusan si ate at baka kainin nya pa yan mga paninda." Sambit ni axel habang naka ngisi. "Hoy. Azerielle Hemedez. FYI. HNDI AKO BABOY PARA KAININ NYAN LAHAT. TANDAAN MO AKO PADIN NAKAKA TANDA SAYO. KAYA MATUTO KANG GUMALANG KAHIT ISANG TAON ANG TANDA KO SAYO." Bulyaw ko sa kapatid ko. Jusko kung hndi ko lang to kapatid baka nilagay ko na to sa sako. Nakaka inis na eh. Naka ngisi pa talaga ang loko. Tss. "Nakooo azel kung hndi lang namatay si papa. Lagot ka doon tsak na may palo ka nanaman." Sambit ko pa. Namatay ang papa namin nung 8 years old palamang ako. Bago si papa namatay palagi nyang pinapa galitan si azel dahil lagi nya akong inaaway at sinasagot. Ayaw na ayaw ni papa sa lahat ang sumasagot sa matatanda, kaya kahit nagagalit ako dati kay mama dahil laging si azel ang kinakampihan nya hndi ko kaylan man sinagot si mama. Favorite kasi ni mama si azel. Si papa naman ako kinakampihan nya pero sabi nya samin ni azel pantay lang pag tingin nya samin ni azel. Ayaw nya lang daw talagang sumasagot si azel sakin lalo pa't ako ang matanda saming dalawa. Kaya nung namatay si papa eh. Palagi ng sumasagot si azel sakin.

*Pag pasok sa kampus*

"Azel sunduin moko sa music club mamayang uwian. Wag kang uuwi ng d ako kasabay kundi malilintikan ka sakin pag uwi ko." Sabi ko kay azel na abala sa kanyang cellphone. "Azel. Nakikinig ka ba?!" Bulyaw ko. "Oo." Tipid nyang sagot. Sabay nyang talikod sakin para pumunta na sa kanyang room. Habang nag lalakad ako papunta sa room ng biglang may lalaking nakabangga sakin.

"Ah. Sorry miss ah hndi kasi kita nakita. Pasensya na." Sambit ng lalaking naka bangga sakin. "Hndi ayus lang. Hndi din naman kasi ako tumitingin sa dinadaanan ko. Sorry din kung nabangga kita." Paumahin ko. "Baguhan ka dto noh? Kung hndi ako ng kakamali.?" Tanung ko. "Oo eh. Hinahanap ko yung room ko. Kaya hndi ko napansin na nabangga kita. Hehe." Sagot naman nya. "Ahh nako. Wag mo na isip yun. Teka. Gusto mo bang tulungan kita mahanap ang room mo?" Dutong ko pamg tanung. "Nako wag na. Baka naaabala kita sa pag pasok mo sa klase mo."
" Nako ayus lng wala naman yun madami panaman akong oras para tumulong sayo. Hndi pa naman ata dadating yung prof ko. Hehe"
"Sure kaba? Baka kasi naaabala kita?!"
"Nako ayus lang. Always glad to help sa mga bagong students na hndi pa gaano kabisado dto."
"Hehe. Salamat ah. Ay teka bago ko pa maka limutan. Ako nga pala si Lukas." Alok nya ng ganyang palad. Upang mag pakilala "Alliyah." Abot ko naman sa kamay nya. "So ano? Tara hanapin na natin yung room ko. Para maka punta kana din sa klase mo." Sabi nya sakin ng may ngiti sakanyang labi. "Sige."

Hindi na namin namalayan na oras na pala ng pag sisimula ng klase kaya nag madali kami sa pag lalakad nagulat ako dahil ang kanina pa pala naming hinahanap na room ay kung saan sana ako papunta kanina. Sa aking unang klase.