De negentienjarige Imogen is de dochter van een invloedrijke en steenrijke zakenman. Ze wist dat niet alles waar hij zich mee bezig hield precies volgens de regels ging, maar ze heeft zich nooit bemoeit met zijn zaken. Daar was dan ook nooit een red...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Als ik de volgende morgen wakker word, schijnt de zon al door de gordijnen heen. Ik kijk op de klok, die aangeeft dat het al negen uur is. Het is vandaag maandag, wat betekent dat ik om elf uur college heb. Ik heb dus nog twee uur de tijd om me klaar te maken en het college voor te bereiden, aangezien ik dat de afgelopen dagen niet gedaan heb.
Ik krabbel van het hemelbed af en begeef me richting mijn kledingkast. Achteraf ben ik dankbaar dat ik zo veel kleding heb mee weten te krijgen. Nu heb ik ten minste keuze tussen verschillende dingen. Ik tuit mijn lippen en laat mijn ogen over de verschillende kledingstukken glijden. Uiteindelijk besluit ik voor een strakke, zwarte skinnyjeans met een lichtblauw truitje met v-hals te gaan. Niet al te uitdagend, maar ook zeker niet te saai.
Als ik alles bij elkaar heb gegrist, verlaat ik mijn kamer en ga ik opzoek naar de badkamer. Zodra ik die gevonden heb, duurt het even voor ik weet waar alle knopjes precies voor dienen. Binnen enkele minuten sta ik onder de warme waterstralen en sluit ik genietend mijn ogen.
Een goede douche doet wonderen, want tien minuten later voel ik me als herboren. Ik trek mijn schone ondergoed en het nieuwe setje kleding aan. Mijn haren zijn nog nat en ruiken naar lavendel, maar gelukkig heb ik nog een kleine twee uur de tijd om ze te laten drogen. Mijn bruine krullen komen altijd beter uit als ik de natuurlijk aan de lucht laat drogen.
Ik open wat kastjes en vind ruimte om mijn douchespullen uit te stallen. Op deze manier hoef ik het niet telkens mee te slepen vanuit mijn slaapkamer.
Als alles op orde is, verlaat ik de badkamer weer.
Met een klap loop ik tegen iemand op. Ik raak mijn balans kwijt, maar voor ik kan vallen, voel ik twee handen op mijn heupen die me omhoog houden. Ik kijk op en kijk recht in het gezicht van Adam. Mijn ogen worden groot door alleen zijn blik al. Zijn ogen lijken wel drie tinten donkerer, terwijl hij zijn blik over mijn lichaam laat glijden.
'Jemig, Imogen. Zo maak je het me heel moeilijk om me in te houden,' gromt hij met een lage stem.
Het geluid veroorzaakt kippenvel over mijn armen, wat hij duidelijk in de gaten heeft.
Te overdonderd door zijn plotselinge verschijning, op enkele centimeters aftand nota bene, kan ik niets uitbrengen. Hij duwt me een stukje naar achteren, waardoor ik met mijn rug tegen de muur bots. Zijn handen verlaten mijn heupen geen moment, terwijl hij zich naar me toebuigt.
'Adam,' mompel ik twijfelend, te afgeleid door zijn hete adem die over mijn huid strijkt.
Met grote ogen kijk ik hem aan.
'Je zou de volgende keer kleding moeten aantrekken die iets meer verhuld,' stelt hij voor.
Hij trekt zich iets terug en kijkt me recht in mijn ogen aan. Gevangen door zijn blik, hapert mijn stem, maar dan weet ik eindelijk iets te zeggen.
