Φίλοι.....;

Στεφανος

Ο Στεφανος κι η Αναστασία τελικά κατέληξαν στο κρεβάτι.
Το επόμενο πρωί,ο Στέφανος όταν σηκώθηκε,πήγε στην κουζίνα κι έφτιαξε πρωινό. Μετά από λίγο ξύπνησε κι η Αναστασία και κοίταξε δίπλα της. Ο Στεφανος δεν ήταν εκεί κι έτσι σηκώθηκε να τον βρει. Τον είδε στην κουζίνα.
-Αναστασία:Καλημέρα. Το έχεις κάνει; τον ρώτησε,αφού είδε το τραπέζι γεμάτο με φαγητά.
-Στέφανος:Έκανα κάτι να τσιμπήσουμε.
-Αναστασία:Δεν το λες και κάτι αυτό.
-Στεφανος:Θα κάτσεις να φας τώρα;
-Αναστασία:Ναι,θα κάτσω,γιατί πεινάω σαν λύκος.
-Στέφανος:Άντε και μετά να με πας καμία βόλτα να μου γνωρίσεις τα Γιάννενα.
Έτσι κι έγινε. Μόλις τελείωσαν το πρωινό τους,ετοιμάστηκαν και πήγανε μια βόλτα για να του δείξει η Αναστασία τα Γιάννενα.
Το μεσημέρι έκατσαν σε μια ταβέρνα να φάνε.
Έπειτα,γύρισαν στο σπίτι κι έκατσαν αγκαλιά να δούνε ταινία.
Το βράδυ πήγανε σε ένα μπαράκι για ποτό κι έπειτα γύρισαν και κοιμήθηκαν αγκαλιά.
Το πρωί σηκώθηκαν κι οι δυο μαζί από το κρεβάτι κι ο Στέφανος άρχισε να φτιάχνει τα πράγματα του.
-Αναστασία:Θα φύγεις; τον ρώτησε ξαφνιασμένη.
-Στέφανος:Πρέπει,ρε μωρό μου. Το απόγευμα δουλεύω.
-Αναστασία:Μάλιστα!του λέει και κατεβάζει το κεφάλι.
-Στεφανος:Ρε,αγάπη μου,μη μουτρωνεις . Σου λέω,δουλεύω.
-Αναστασία:Καλά. Την άλλη εβδομάδα θα κοιτάξεις να έρθεις πάλι;
-Στεφανος:Ρε Αναστασία μου δεν μπορώ κάθε εβδομάδα να λείπω. Αν μπορείς,έλα εσύ.
-Αναστασία:Θα δω. Γιατί ήμουν και την προηγούμενη εβδομάδα εκεί. Στεφανε,είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρουμε να αντέξουμε με την απόσταση;
-Στεφανος:Θα μπορέσουμε. Θα δεις. Θα την εκμηδενίσουμε με όλους τους τρόπους.
-Αναστασία:Θέλω τόσο πολύ να το πιστέψω.
-Στεφανος:Να το πιστέψεις,αγάπη μου,γιατί έτσι θα γίνει!της λέει και τη φιλάει.
-Αναστασία:Να μη με ξεχάσεις!
-Στέφανος:Ποτε!της λέει,παίρνει την τσάντα του στον ώμο,την ξανά φιλάει και φεύγει,ενώ η Αναστασία αρχίζει να κλαίει.