Arabamın içinde, yolcu koltuğunda otururken gergince ellerimi kenetlemiş, dışarıyı izliyordum. Ne yaptığımı sorgulayarak yapsaydım daha iyi olacaktı fakat benim olmayan kafam bana çok eziyet çıkarmıştı.
Kocanın arkadaşının sana duyguları var, kocan seni aldattı ve sen intikam almak için arkadaşıyla eve gidiyorsun.
E öldürseydin Allah'ım?
"İyisin değil mi Ada?" Anıl'ın sesiyle gülümseyerek ona baktım.
"Evet Anıl'cım, iyiyim." Derin bir nefes alarak yola doğru döndüğünde ben de cama döndüm ve bakındım. Bu yollar bana tanıdık geliyordu aslında...
"Nerede oturuyorsun sen?" Bir yerde durduğumuzda kafamı kaldırarak civara baktım.
E burası evimin önüydü. "Anıl şaka yapıyorsun herhalde sana gidelim demiştim?"
"Sen Sercan yüzünden üzgünken seninle hiçbir şey yapamam Ada. Sonra pişman olacaksın. Belki bir gün yollarımız kesişirse evet, seni kraliçe gibi yaşatırım ama şu an ne sen sağlıklı düşünüyorsun ne de ben seni kullanacağım."
Eliyle kapımı açtı, git dercesine. Arabadan aşağı indim ve birkaç saniye ona bakıp kapıyı kapattım.
Hiç durmadan gaza bastı ve beni orada yapayanlız bıraktı.
-
bir insan 34 soruda 18 doğru yapar mı? bu gidişle üniversite kazanamayacağım
2021 tayfa beni eliyorsunuz ben çok gerideyim ;(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
son • ezhel
Fanfiction"birkaç kadeh, iki üç anı... bu bizim son gecemiz, kocacığım."
