BENİMLE GELMEZSEN.......

~11. BÖLÜM~

Mido: demiştin sevgilim.

<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>

MIDO'NUN GEÇMİŞİ

Yazar-chan'dann

İkili akşam sokaklarda el ele tutuşarak yürüyorlardı, sonra Bakugou aklına gelmiş gibi sordu;

Baku: hey Deku?

Mido: Evet Kacchan?

Baku: sen uyandıktan sonra...nerede kalıyordun?

Mido: ıı...şey..

Midoriya ne diyeceğini şaşırdı ee şimdi "ben Todoroki'nin evinde kalıyorum" dese Baku o Todoroki'yi bir güzel si...severdi.

Baku: ne? Sokakta kalmadın ya?!

Mido: b-ben Sho-kun'un evinde k-kalıyordum..

Baku: NE?!! O P*Ç'İN EVİNDE Mİ KALDIN?!! BIDE YAN YANA YATSAYDINIZ?!!

Mido: bağırma! Evet onun evindeydim ve ayrıca yanında falan da yatmadım!

Baku: nerden bilicem?!

Mido: bana...güvenmiyorsun..

Mido elini yavaşça çekti ve kalbinin üstünde diğer eli ile birleştirdi, şu an en çok canı yanan yeriydi çünkü....
Baku hemen sözlerinden pişman oldu, ne demişti o öyle?! Mido kendini toparladı ve gülümsedi

Mido: neyse...ben gidiyorum..iyi geceler sana..

Baku hemen Mido'nun kolunu tuttu ve kendine çekip yapıştı dudaklarına, ayrılınca;

Baku: özür dilerim...öyle demek istemedim, sadece....

Mido: kıskandın? ^^

Baku: hayı- belki birazcık

Mido bu lafa güldü, onun güldüğünü gören Baku'da gülümsedi sonra Bakugou sordu;

Baku: o zamn bundan sonra bende kalıyorsun!

Mido: n-ne? Kacchan olmaz! Hem önemli değil, cidden-

Mido'nun lafı Baku'nun emir veren kızgın bakışlarını görünce kesilmek zorunda kaldı.

Mido: peki...

Baku: * p*ç smile*

Baku: güzel!

Sonra ikilinin rotası Bakugou malikanesine doğru yol aldı (Y.N: çocuk zengin aq)

***EVE- MALİKANEYE GİDİNCE***

Mido: waow! Kacchan evin hatırladığımdan daha büyükmüş!!

Baku: yani, idare eder işte..

Mido: ne idare eder ya?! Burası bizim yurttan büyük- ops!!

Baku "yurt" kelimesiyle dona kaldı...

Baku: ne...yurdu..?

Mido: h-hiç!

Baku: Deku! Bana yalan söyleme!....anlat..

Mido: p-peki...

İkili geniş L koltuğa oturdular ve Mido ağzını açtı ama geri kapattı....nasıl anlatsa bilemiyordu...ama artık anlatmalıydı!