တစ္ေန႔ကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆီစာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္ ...(Book 2)[COMPLETED]

1💚

Book 1ကိုအရင္ဖတ္ရန္ ။

ZAWGYI

မေန႔က အိမ္ျပန္လာေတာ့ ၿခံေရွ႕ကစာတိုက္ပံုးထဲမွာ စာတစ္ေစာင္ေရာက္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္သြားတဲ့ရင္ခုန္သံကို Xiao ကို နားေထာင္ေစခ်င္လိုက္တာ ။
တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ထားတဲ့ခပ္ရုိးရိုးစာအိတ္ေလးေပၚက လက္ေရးေတြကို ကြၽန္ေတာ္အလြတ္ရတဲ့အထိ ၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္ ။

ဒီေနရာမွာေနရတာကုိ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္ဘူး Xiao....
Xiao မရွိတဲ့ေန႔ရက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကႏၲာရႀကီးလုိပဲ ။
ေန႔ရက္တုိင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုရွင္သန္ေနရတယ္
ကြၽန္ေတာ့္နွလံုးသားက Xiao ကိုလြမ္းတာကလြဲရင္ တျခားဘာကိုမွမလုပ္ေတာ့ဘူး ။

ညေနဘက္ေတြမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ Lavendar ေတြၾကားမွာ လမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္တယ္ ။ ဥယ်ာဥ္မွဴ းအျဖစ္ခန္႔ထားတဲ့ အဖိုးမာစီက သိပ္ခင္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ
ကြၽန္ေတာ့္ကို ပန္းေတြအေၾကာင္း ေသခ်ာရွင္းျပတယ္ ။
သူ႔အမ်ိဳးသမီးျဖစ္တဲ့ အဖြားအမ္မာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပံဳးၿပီးၾကည့္ေနရုံကလြဲၿပီး ဘာစကားမွ မေျပာဘူး ။

Xiao ၀ယ္ေပးတဲ့ဂစ္တာေလးက အခန္းေထာင့္မွာ ဖုန္တက္ခ်င္ေနၿပီ ။ Xiao မရွိမွေတာ့ သံစဥ္ေတြကိုဖန္တီးလည္း ဘာမ်ားအသံုး၀င္ေတာ့မွာလဲ
မေန႔ကေတာ့ ဂစ္တာကို ေငးေနမိေသးတယ္ ။
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ဆိုရင္ေကာင္းမလားေပါ့...
ဒီမွာ ရာသီဥတုေအးလာၿပီဆိုေတာ့ Xiaoနဲ႔စေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေဆာင္းညေနခင္းတစ္ခုကို အမွတ္ရေနမိျပန္ေရာ ။

Xiao ကေလ ေမွာ္ဆရာနဲ႔တူတယ္ထင္တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ့္အေတြးထဲမွာ 24နာရီလံုး Xiao အေၾကာင္းေတြပဲျပည့္ေနေအာင္ ဘယ္လိုမ်ားျပဳစားထားတာလဲဟင္ ။
ဒယ္ဒီကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ၾကည့္တတ္ေသးတယ္
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ပါဘူး ။
သူတို႔စိတ္တိုင္းက် ကြၽန္ေတာ္ေနေနေပးတာပဲေလ ...

Xiaoေရ ...
အလြမ္းဆိုတာ သိပ္ဆိုးတာပဲေနာ္
ကြၽန္ေတာ္ ညဘက္ေတြဆိုရင္ အိပ္ေဆးမကူဘဲ အိပ္လို႔မရဘူး ။
Xiao ဆြဲေပးတဲ့ပန္းခ်ီကားေလးေတြကတဆင့္ အမွတ္တရေတြကို စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ျပန္ရွာေနမိတယ္ ။
Xiao ရဲ႕လက္က အႏုပညာလက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးတာမွတ္မိတယ္မလား
မွတ္မိတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ Xiaoကို ပန္းခ်ီျပန္ဆြဲေစခ်င္တယ္ ။