Yamgur yavaş yavaş yagmaya baslamisti. Yasli bi adam sesi sesi sehrin en ucra yerinde yankilaniyodu aglarcasina bi sesti bu sessiz ve usul ayni zamanda titrekti yasinin verdi yorgunluk vardi.Hem bedeninde sesinde
Yalvariyodu adam ;
Derya yi bırak diyodu ..
Oglum icin birak diyodu bnim icin bırak diyodu benim hatirim icin ogretmenlik hatrim icin diyordu sami bey Güneye
~Derya kimdi ? Guney kim ? Sami kim ?
simdi bu hikahenin birazda basina donelim...
Akdenizin sessiz ve sirin bi kasabasiydi silifke sessiz sehirdi adete kendine ozgu insanlariyla yanlizliyle yalinligiyla asklarin belkide yari yariya yalan yasandigi sehirdi burasi sesizdi belki de yalandi asklarin yasandigi sehir yada bana gore oyle bilmiyorum
burasi sessiz sehirdi ...
Hava soğuktu yine bi pazartesi sabahiydi kimse sevmez pazartesi sabahini tabiki Guneyde sevmezdi sizlana sizlana kalkti yataktan elini guzunu yikadi okula gidecekti kiyafeleri fazla takmazdi serbest gider en niyeyetinde popilerdi her sabah okula gitmek icin ciktigi yolda nedense hic yurumezdi hep kizlar arabasiyla alirlari (cok sasirtici )