Theo's POVKinaumagahan, agad akong nagtungo sa kubo ni Terry upang magbakasakali na naroon lang ito. Ngunit pagdating ko, wala na ang mga gamit niya at ni isang bakas ay walang naroon.
Do'n na ba nagtatapos ang meron kami? Shit! I'm really really fucking shock what's happening. I still can't believe it's all done. Napatulo nalang ang luha ko habang sinasabunutan ang sarili ko at napaupo sa pinto.
Agad akong nag-ayos ng gamit na nasa kubo ko at hindi na sumabay sa service namin. Ilang minuto ang lumipas ay nakarating ako sa bahay.
"Terry! Open the door! Terry!" sigaw ko habang kumakatok sa pinto ng silid niya. Inikot ko ang door knob at bukas ito. Linibot ko na ang bulong silid ngunit wala siya.
"Theo? You're finding Terry?" napatigil ako nang tanungin ako ni Mommyla.
"Mommyla nasaan si Terry..." nanghihina kong tanong. Halos matumba na ako dahil sa pagod at sakit ng katawan ko.
"Wala na siya... Nagpaalam siya sa 'kin kanina at sinabi niya na nakita na niya ang relo. Aalis na siya Theo.." Hinaplos niya ang dibdib at likod ko upang pakalmahin ako.
"Mommyla...."
"Theo! Tama na ha? Mas mabuti na din yun!" umiling-iling ako at humikbi na naman sa.pag-iyak.
"Pano ako Mommyla? Pano yung puso ko?" mapakla siyang ngumiti sakin at patuloy na hinpalos ang likod ko.
"Ganyan ang pagmamahal apo. Hindi porket mahal niyo ang isa't isa, hanggang huli kayo na talaga.." Alam ko naman yun e. At aasa ako na babalik siya. Alam ko pagkat nararamdaman ko na babalik siya.
"Mommyla? Theo?" agad akong tumayo ng marinig ko ang boses ni Cassandra.
"STOP! DON'T YOU EVER STEP ON MY HOUSE!" sigaw ko dito.
"Theo? Hindi ako pumunta dito para manggulo. Gusto ko lang humingi ng patawad sa inyo...." Saad nito at ngumuso.
"Patawad? You're too late! Cassandra wala na! Wala na siya.." Nagulat siya sa narinig niya.
"Theo... Sorry..."
"Sorry!? Maibabalik mo ba sakin si Terry? Kainin mo yang sorry mo!" kinaladkad ko siya palabas ng pinto pero hindi siya nagpapadala.
"Theo! Sorry na? Sige na... Patawarin mo ako sa lahat.. okay lang kung hindi pa ngayon... Pero pakisabi nalang kay Terry na sorry sa lahat ng ginawa ko ..." umiiyak nitong saad. Kahit anong sorry pa ang gawin niya, wala na. Wala na si Terry, iniwan na niya ako.
"Umalis ka na Cassandra..."
"Theo please.."
"UMALIS KA NA!" sigaw ko dito.
"Si-Sige... Pero Theo, at this time... Sincere na 'to. Humingi ako ng tawad sa lahat..."
Nilabas na ni Mommyla ang mga gamit niya at niyakap si Cassandra.
"Mommyla...sorry!" Tumango lang si Mommyla at ngumiti ng mapakla.
"Babye po... Theo... Paalam!" hindi lang ako umimik at pinagmasdan siyang tuluyang umaalis sa bahay ko.
Terry's POV
"Sir? I'm trying finish it even though I'm here at the Philippines. I left everything done and now you're telling me I failed? Sir c'mon... My job is more than important for me.." Kinakabahan ako. Hindi ko alam pano sisimulan ang bagay na ito.
Nandito ako ngayon sa hotel na kinaroroonan ng pamilya ni Theo. Gusto ko na sanang bumalik sa panahon namin pero naisip ko yung gusto kong gawin, yung mapag-ayos ang pamilya niya. Binigay sa 'kin ni Mama Aida ang kinaroroonan nila at ngayon, naabutan ko yung Mama niya na may kausap sa telopono.
YOU ARE READING
TWO BODIES, ONE GOODBYE 1 (COMPLETED)
RandomTime machine will ruin everything. Their love story, fate and memories. This story will taught you different things.