Unconditional Love

Chapter 34

Nakauwi na kami ni xi at ngayon nakahilata na lang ako sa kama kaya naisipan kong tawagan si ailee

Tatlong beses ko siyang tinawagan ngunit walang sumasagot sa pang apat na tawag ay ayun sumagot na siya.

Me: hey ailee
Ailee: hmm yo haha what's up
Me: uhm is it true?
Ailee: yeah*sad tone* haha but don't worry I'm fine
Me: hmm i know you're not. The reason why i called you is because i want to know why you two broke up.
Ailee: hahaha wala yung kinalaman sa'yo and parehas naman naming desisyon yun maybe infatuation lang talaga yun anyway i have to rest can we just talk tomorrow.
Me: sure sure bye.
(Call ended)

huminga ako ng malalim saka bumaba napansin kong walang katao tao sa bahay kaya kinabahan ako una kong pinuntahan ang kusina dahil nandun kadalasan si manang sunod sa kuwarto niya kaso wala parin siya hinalughog ko ang bawat sulok ng bahay at wala akong nakita kahit sino sa kanila

Biglang nagring ang phone ko na siyang nagpagulat sa akin tinignan ko kung sino ang tumatawag at si mommy iyon nang sasagutin ko na ay bigla itong namatay

"The f" nasambit ko lumabas ako ng bahay at tumingin tingin sa paligid i saw zander na nagdidilig ng halaman sa bahay nila so i immediately ran para magtanong.

"H-hey good day magtatanong lang sana ako nakita mo ba si manang na lumabas?" Matagal akong tinitigan ni zander bago magsalita

"Uh sorry ano ulit yun?"napasapo ako sa noo ko dahil sa kanya"sabi ko nakita mo ba si manang?"paguulit ko umiling iling naman siya at saka nagsalita"why you aren't wearing your slippers?are you in a rush?or maybe gusto mo lang akong makita at na excite ka masyado?"di ko makapaniwala sa sinabi niya

"I'm looking for manang kasi wala siya sa bahay and hindi naman siya umaalis nang hindi nagsasabi"paliwanag ko

"Oh pasok ka muna sa bahay wala kang kasama diyan diba hmm baka alam mo na"kinabahan ako sa sinabi niya jusko kung pwede ko lang sapakin to sinapak ko na

"No thanks"sabi ko at umalis

"Bahala ka malapit na dumilin"pahabol niya

Ipinagwalang bahala ko na lang yun at pumasok sa bahay tinawagan ko ang number ni manang at cannot be reach ito

Ang weird ng mga nangyayari bakit isa isa silang nawawala.

Napatulo na lang ang luha ko hindi ko alam ang nararamdaman ko I'm scared di ba nila iniisip ang maramdaman ko mag-isa lang ako.

halos mahulog ang puso ko nang sinalubong ako ng mga confetti at sigaw

"HAPPY BIRYHDAY ASHLEIGHNNNNN" Sabay sabay na sigaw nila di ako agad nakarecover sa nakita ko andaming handa pano nangyari yun walang katao tao kanina at meron si zander mabilis na lumapit si mommy at daddy sakin dahil napansin nilang umiyak ako

"Hey baby why are u crying?are you okay? we're sorry baby kung iniwan ka namin inasikaso kasi namin yung flight papunta sa province ng lolo at lola mo and we brought them here for you"nilingon lingon ko ang mata ko at doon nakita ko sila lolo at lola di ko ma explain yung saya na nararamdaman ko ngayon niyakap ko sila mom at dad

"Thank you mom haha di ko rin naalala na birthday ko ngayon"nalungkot sila sa sinabi ko "but I'm happy kasi naalala niyo yun para sakin hehe first time anyway wait lang po"paalam ko at lumapit kila lolo at lola nakangiti nila akong sinalubong ng yakap

"Aish namiss ko po kayo"sambit ko hinaplos haplos nila ang mukha ko pababa sa balikat ko at ngumiti "ang laki mo na apo andami mo nang pinagbago pero ikaw parin yung napakaganda kong apo"tumulo ang luha ko sa sinabi ni lola sobrang tagal na kasi mula nung nakasama ko sila "lolo"niyakap ko ng mahigpit si lolo"oh apo bakit ka umiiyak hindi ka ba masaya na andito kami ng lola mo?"lolo

"Sobrang saya ko po"niyakap ko silang pareho at nakipagkuwentuhan muna sa kanila.