Özlüyorum...
Her zaman sıcacık olan o ellerini tutmayı. Kollarımı boynuna dolayıp sımsıkı sarılmayı.
Kokunu özlüyorum...
Sesini, tenini, ellerini, seni özlüyorum.
Güldüğün zaman kavuştuğum o huzuru...
Sevemedim senden sonra bir daha. Hiç kimseyi senin yerine koyamadım. Kıyamadım.
Senden sonra nefes alamadım...
Unuturum sandım. Herşeye yeniden başlarım, her şey çok güzel olur yine eskisi gibi sandım. Ama yapamadım.
Tek bir fotoğrafını bile yırtıp atmaya kıyamadım.
Ne çok sevmişim meğer ben seni. Her nefeste seni sevmeyi...
Sen gittin ya...
Tek başıma kaldım şimdi uçurum kenarında...
Ne geri gidebiliyorum nede atlayabiliyorum. Tutunacak tek bir dal bile bulamıyorum etrafımda.
Sen beni öyle bir yerde bırakıp gittin ki şimdi, ne ölebiliyorum ne de yaşamak için bir sebep bulabiliyorum.
Kayboluyorum şimdi yavaş yavaş karanlıkta. Aşağıya doğru çekildikçe boğuluyorum sessizliğimin çığlıklarında...
