TADIMLIK AŞK (TAMAMLANDI)

TADIMLIK AŞK - 16

Giydiğim elbisenin içinde harika görünüyordum. Kendimi nadir olarak beğendiğim anlardan birindeydim. Kırmızı rujumda dudaklarımdaki yerini aldığında şifonyerin aynasından son kez kendime baktım. Dudaklarımı birbirine bastırarak rujumun yayılmasını sağlarken oturduğum puftan kalkarak kıvrılmış kirpiklerimi kırpıştırdım. Eymen'le gideceğimiz davete uygun giyinmiştim. Yeni almış olduğum beyaz uzun elbisemin içinde kendimi mankenlerden farksız hissetmemiştim. Elbise kalçalarımı sararken açık olan tek kısmı göğüs dekoltesiydi. Tek açık yerinin göğüs kısmı olmasına rağmen fazla cesur bir elbiseydi. Ben buradayım dercesine iddia akıyordu. Gümüş renkli topuklularımın üstünde dikleştiğimde ensemde hissettiğim nefesle irkilerek olduğum yerde sıçradım.

''Bana bu elbiseyle katılacağını söyleme.'' diyen Eymen'in fısıltılı sesiyle ürperdim.

''Harika görünüyorsun ve bu benim için çok zor olacak. Sana bakan herkesle hesaplaşmam gerekecek. Eğer bu geceyi katil olmadan bitirirsem bir daha hiçbir zaman katil olmam.'' dediğinde seslice yutkundum. Bunu bana niye yapıyordu? Neden ilgili seven bir adam gibi davranıyordu?

''Gecikeceğiz çıkalım mı?'' diyerek ona döndüğümde gözlerinin irileştiğine an be an şahit oldum. Öksürük krizine girdiğinde panikle ''İyi misin?''

''Yutkunamadım.'' dedi rengi çekilmiş yüzüyle.

Bana olan bakışlarında hayranlık aynı zamanda da öfke vardı. Kendini toparladığında kaşları çatık bir şekilde beni kendine çekti.

''Sakın yanımdan ayrılma.''

''Neden?'' diye safça sorduğumda ''Bu elbise arkadan daha masumdu. Üstelik o zaman bile beni çıldırttırdı şimdi olacak olanları düşenemiyorum. Bence değiştir, beklerim.''

''Değiştirmem.'' diye direttiğimde ise kavga etmemek için kendisiyle savaştığını görebiliyordum ileriye gidip durumu alevlendirmemek için sustum. Eymen dişlerini sıkarak tepkisiz kalınca mutlulukla gülümsedim. Odadan çıkarken ben de onun peşinden gidiyordum. Az önceki gerginliğini üstünden atmaya çalışır bir vaziyette sakinleşmeye çalışıyordu. Bakışları beni bulduğunda sakince gözlerini kapatıp açarak arabayı çalıştırdı.

''Bu gece en çok sabıra ihtiyaç duyacağım.''

Davet alanına girdiğimde Eymen benim tek başıma hareket etmeme izin vermeyerek belimi sahiplenircesine tuttu. Şaşkınlıkla ona bakarken kapıdan gördüğüm kişilerle onun oyununa yardım ettim.

Koluna nazikçe girerek elini belimden kurtarmak istesem de buna izin vermedi.Belimi sıkıca kavramıştı ve beni yönlenidiriyordu. İçeriye girdiğimizde tüm gözler bize döndü. Eymen'e hayranlıkla bakan gözleri deşmek istedim. Bu kalabalıkta birçok anlamlı bakış vardı. Bizi görenlerin çoğunun hayranlıkla baktığının farkındaydım. Muhtemelen çok güzel bir aşka, çok iyi bir evliliğe sahip olduğumuzu hatta birbirimize çok yakıştığını düşünenler bile vardı. İmrenerek bakan gözlerden bakışlarımı kaçırırken bilinçsizce Eymen'e daha sıkı sokuldum.

''Rahat ol. Gevşe.'' diyen Eymen'in sakinleştirici sesiyle masamıza ilerledik. Uzun zaman sonra yeni karşılaştığımız kişilerden tebrik mesajı alırken diğer taraftan da ortamda dönen sohbete karışmıştık. İlgiyle karşılanmış olsak da bana bakan kötü bakışlardan rahatsız olmuştum. Birçok erkeğin çapkın bakışları altında gerçekten elbise seçimimi abarttığımın farkına vardım. Eymen haklıydı biraz abartıya kaçmıştım. Üstümde gezinen fütursuz bakışlardan kaçıp rahat bir nefes almak için Eymen'in koluna dokunarak bakışlarını bana çevirdim.

''Eymen benim lavaboya gitmem lazım.'' dediğimde başıyla onayladı. Karşı masada bana bakan orta yaşlı adamın bakışları başka bir hal aldığında koşarcasına lavaboya geçtim. Ellerimi yıkadıktan sonra biraz vakit geirmek için davet alanın bahçesine çıktım. Fotoğraf çekinen mutlu kesimin yanından geçerken burnuma dolan parfüm kokusuyla midem bulandı. Yanımda beliren gölgeyle başımı kaldırdığımda korkuyla karşımdakine baktım. Az önce salonda bana çapkınca bakan adamdı. Adamın sırtından gelen birinin olup olmadığına baktım. Burası çok tenhaydı. Endişeyle adama bakarken sakin kalmaya çalıştım.