Φίλοι.....;

Αναστασια

4 χρόνια μετά
Η σχέση της Αναστασίας και του Στέφανου συνεχιζόταν κανονικά. Βέβαια μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν πολλές φορές τσακωμοί,όμως ποτε δε χωρισαν. Μπορεί να θύμωναν και αυτό να κρατούσε για κάποιες ώρες,κάποιες μέρες ή μπορεί και μήνα,όμως πάντα κατέληγαν μαζί.
Σήμερα ήταν η ορκωμοσία της Αναστασίας.
Κατάφερε να τελειώσει τη σχολή της στα προβλεπόμενα τέσσερα χρόνια και θα ήταν έτοιμη να πάρει το πτυχίο της. Όλοι είχαν έρθει στα Γιάννενα να παρευρεθούν στην ορκωμοσία της. Όλοι εκτός από εναν.
Καθώς βρίσκονταν όλοι μαζί στο σπίτι κι ετοιμάζονταν,χτύπησε το κουδούνι. Η Αναστασία έτρεξε να ανοίξει. Μπροστά της είδε τον Στέφανο με ένα μπουκέτο λουλούδια στο χέρι.
-Αναστασία:Πάλι τελευταίος ήρθες ρε μωρό μου!του είπε με παράπονο.
-Στέφανος:Συγγνώμη που άργησα. Είχε πολύ κίνηση!της λέει,της δίνει τα λουλούδια και τη φιλάει.
-Αναστασια:Σε ευχαριστώ πολύ!
-Στέφανος:Πώς είσαι;
-Αναστασία:Λίγο αγχωμένη!του λέει και της έρχεται μια αναγούλα. Έτσι,χωρίς να πει τίποτα άλλο,τρέχει στο μπάνιο. Ο Στεφανος ανήσυχος την ακολούθησε και περίμενε να βγει.
-Στέφανος:Όλα καλά;
-Αναστασία:Ναι,μην ανησυχείς. Από το άγχος είναι.
-Στέφανος:Μην αγχώνεσαι ρε μωρό μου . Όλα καλά θα πάνε. Θα τελειώσεις και μετά θα γυρίσουμε πίσω μαζί.
-Αναστασια:Πάω να ετοιμαστώ. Πήγαινε εσύ μέσα με τους υπόλοιπους. Σε 10'θα είμαι έτοιμη.
-Στέφανος:Εντάξει!της λέει και τη φιλάει προκειμένου να της δώσει δύναμη.
Μετά από 10'η Αναστασία ήταν έτοιμη.
-Αναστασια:Μπορούμε να φύγου.....!είπε και πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση της,πήγε και πάλι να κάνει εμετό.
-Μαμα Αναστασίας:Όλα καλά,κορίτσι μου;τι έπαθες; τη ρώτησε μόλις επέστρεψε.
-Αναστασια:Τίποτα,μαμά μου. Από το άγχος της ημέρας είναι. Μην ανησυχείς. Πάμε; τους παρότρυνε κι όλοι μαζί ξεκίνησαν για το πανεπιστήμιο.
Αφού τελείωσε η ορκωμοσία μετά από κάποιες ώρες,βγήκανε όλοι μαζί για φαγητό.
Όλοι έλεγαν συγχαρητήρια στην Αναστασία κι αυτή έχοντας και τον Στέφανο δίπλα της ένιωθε πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Κατάφερε να πάρει το χαρτί που πάντα επιθυμούσε,έχοντας δίπλα της όλους τους ανθρώπους που αγαπάει.
Όταν σηκώθηκαν να φύγουν,καθώς πήγαιναν προς το αυτοκίνητο,η Αναστασία ένιωσε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Λιποθύμησε. Τότε όλοι έτρεξαν κοντά της.
-Στέφανος:Να την πάμε στο νοσοκομείο!πρότεινε,αφού έβλεπε ότι οι προσπάθειες που έκαναν να την επαναφέρουν,δεν είχαν καμία επιτυχία.
Έτσι,κι αφού συμφώνησε κι η μητέρα της,την πήρε στην αγκαλιά του,την έβαλε μέσα στο αυτοκίνητο του και την οδήγησε στο νοσοκομείο που ευτυχώς βρισκόταν μέσα στην πανεπιστημιούπολη.
Κατευθείαν την ανελαβαν οι γιατροί και της έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις για να μάθουν τι έχει.