𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 23

13 5 0
                                    


Hindi ako makahinga sa mga Ginagawa ko Kakaiyak Ko dahil hindi na ako makahinga Kailangan Ko na dapat bang palayain Yung taong mahal Ko.

Kumawala ako sa yakap Ni Kuya dahil kailangan Ko ng Bumalik at Hinahanap Na ako Ng mga kaibigan Ko Simula Hanggang Ngayon dito sa Boracay Niisa wala pa akong Inenjoy Puro Sakit nalang.

Akala ko  Pag Nandito na ako mawawala na yung mga sakit akala ko pag Kinalimutan Ko na Hindi na maibabalik yung nakaraan. perl Kusang Bumabalik.

Ang hirap kasi ang hirap kalimutan Yung mga bagay bagay na nakita Mo.

"𝐂𝐠𝐞 𝐧𝐚 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐊𝐨 𝐧𝐚 𝐁𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐤 𝐬𝐚 𝐊𝐮𝐛𝐨"  sabi Ko at pinunasan ang mga Luha Ko.

"𝐎𝐤 𝐜𝐠𝐞 𝐈𝐧𝐠𝐚𝐭 𝐤𝐚 𝐏𝐚𝐠 𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐚𝐡" ngumiting sabi Ni Kuya.

"𝐀𝐡 𝐊𝐮𝐲𝐚 𝐏𝐰𝐝𝐞 𝐛𝐚 𝐒𝐮𝐦𝐚𝐦𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐰𝐝𝐞𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐦𝐮𝐧𝐭𝐚?" tanong ko kay Kuya.

"𝐎𝐤 𝐂𝐠𝐞 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐌𝐨 𝐎𝐤 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐛𝐚𝐬𝐭𝐚 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐥𝐢𝐦𝐮𝐭𝐚𝐧 𝐌𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐘𝐮𝐧𝐠 𝐝𝐚𝐩𝐚𝐭 𝐌𝐨𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐥𝐢𝐦𝐮𝐭𝐚𝐧" sabi Nj Kuya. At Hinalikan ako sa Noo at papalayo ako Ng papalayo sa kanya.

Ng papalayo ako ng papalayo sa kanya Tinawag ako Ni kuya.

"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞!" Sigaw ni kuya at Tumakbo ako papalapit sa kanya.

Kailangan Ko Ng yakap Ni Kuya.

"𝐌𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐤𝐚 𝐍𝐢 𝐊𝐮𝐲𝐚 𝐚𝐡 𝐩𝐚𝐠 𝐛𝐚𝐥𝐢𝐤 𝐦𝐨 𝐬𝐚 𝐦𝐚𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐓𝐬𝐚𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐊𝐮𝐤𝐮𝐧𝐢𝐧 𝐎𝐤?"  Sabi Ni kuya at tumango na lamang ako.

Bakit ba Hindi pa nauubos ang luhang ito. Akala Ko ba muubos na pero pag pinunasan Ko Tuluyang Tumutulo ang aking luha.

tumakbo ako papalapit kila Jade dahil kailangan Kong sabihin na babalik na ako Ng manila dahil ayaw Ko ng makita ang Mukha Ni manuel dito.

dali dali akong Lumapit sakanila at Nikayap sila. Gusto KOng Ibuhos ang aking mga luha Gusto Kong Mag wala Gusto Kong mag lasi Gustong Gusto ko lahat mawala.

Gusto Ko magalit sa kanila bakitoa kailangan sabihin kay Kuya. Bakit hindi nalang kay manuel pwde naman Sila Yung mag sabi Pwde naman Sakin nalang.

Ng Niyakap Ko sila At umiyak Ng umiyak walang anino nahihirapan na akong Huminga Umupo ako at Humihinga Ng malalim baka sakaling makahinga ako Ng maayos.

Napapagod na ako Sobrang pagod na pagod na.

Nang hihina na akong Tumaas Sa Kwarto Kung saan anduon ang mga Gamit Ko. Parang Nahihilo ako at Nandidilim ang paningin ko sa sobrang Kakaiiyak Ko.

With You Through Night And DayWhere stories live. Discover now