Papalapit sila Ng papalapit na para yakapin ako.
akala Ko kaya Ko pa. Akala Ko ba Hindi na ako Iiyak Pero bakit Buhos ng buhos ang aking luha. Akala ko ubos na.
Pero tuluyang Tumutulo parin. Nang hihina akong naka upo sa sofa at nakahawak sa dibdib. Bakit ngayon lang bakit ngayon ko lang naman. kung Sana Matagal Kong alam Edi sana mawala na ako Sana matagal na akong wala.
dahil napapagod na ako Ayaw ko ng Lumaban pa Pagod na pagod na ako.
wala sasarili Kung di ayusin Ang sarili ko at Huminga Ng malalim Bago ako Pumunta sa Kusina.
"𝐊𝐚𝐲𝐚 𝐌𝐨 𝐲𝐚𝐧 𝐦𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞 𝐦𝐚𝐥𝐚𝐤𝐚𝐬 𝐤𝐚" Umiiyak na sabi Ni Ynnah.
"𝐎𝐨 𝐧𝐠𝐚 𝐈𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐉𝐨𝐬𝐞𝐩𝐡𝐢𝐧𝐞 𝐦𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐥𝐚𝐤𝐚𝐬 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐊𝐚 𝐒𝐮𝐦𝐮𝐬𝐮𝐤𝐨" Lumapit Sakin Si Geanwell para yakapin ako.
hindi na ako sumagot Ngumiti nalang ako Ng kahit papaano na Umiiyak parin kami Sa sobrang Sakit Ng nalaman Ko.
bigla nanlabo ang paningin ko na para akong nauubusan Ng Hininga sa sobrang Iyak Ko at Nang Hihina ako.
Ayaw ko ng mabuhay pa ayaw ko sa mundong to.
Tuluyan akong bumagsak "𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞!" Malakas ma sigaw Ni Mae
"𝐀𝐧𝐨 𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐲𝐚𝐫𝐢?" Pag aalalang sabi Ni Jade
*After 3hours later*
Dahan Dahan Kong Minuklat ang Mata Ko sabay Ng pag tulo ng luha Ko. bumugad sakin Ang mukha Nila.
napansin Ko na Tila Umiiyak at lulungkot.
Alam Kong nasasaktan narin sila. dahil sa nangyayari sakin. Dapat Hindi nalang sa kanila Sinabi Dapat sakin nalang Para ako nalang Yung aalis sa bahay na ito. Ayaw kong pati sila nag alala Sakin.
bigla nalang ako mahimatay Kanina sa sobrang paiyak Ko at Hindi na kinaya ng katawan Ko dahil nang hihina ako kanina at puso Ko ang mga nalaman ko Mula sa bibig ni Mae.
Dapat matagal Ko ng alam yon dapat matagal na akong wala Dahil pagod na ako Puro ganito nalang nararanasan ko sumosobra na. Napapagod na ako.
Kinuha Ko ang Phone Ko napara kausapin Si Kuya ng biglang Tumunog ang cellphone ko. Nakita Kong Si manuel ang Tumawag.
Nag dadalawang Isip ako Kung sasagutin Ko ba Ito at tumingin ako sa mga kaibigan Ko.
Ngumiti na lamang Sila sakin kahit paaano.
"𝐇𝐞𝐥𝐥𝐨? 𝐇𝐞𝐥𝐥𝐨? 𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞? 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐊𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐫𝐢𝐫𝐢𝐧𝐢𝐠 𝐦𝐨 𝐚𝐤𝐨. 𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐊𝐨 𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐇𝐮𝐦𝐢𝐧𝐠𝐢 𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐰𝐚𝐝 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐌𝐚𝐠 𝐡𝐢𝐰𝐚𝐥𝐚𝐲. 𝐒𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐊𝐨𝐧𝐠 𝐏𝐚𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥𝐚𝐧 𝐒𝐢 𝐀𝐢𝐜𝐞𝐥. 𝐰𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠 𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐓𝐮𝐭𝐮𝐩𝐚𝐫𝐢𝐧 𝐊𝐨 𝐥𝐚𝐡𝐚𝐭 𝐍𝐠 𝐥𝐚𝐡𝐚𝐭 𝐍𝐠 𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐌𝐨 𝐦𝐚 𝐦𝐚𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥 𝐌𝐨 𝐧𝐠 𝐏𝐢𝐧𝐚𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐫𝐚𝐩 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐃𝐚𝐩𝐚𝐭 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐢𝐛𝐢𝐠𝐚𝐲 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐠 𝐦𝐚𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐊𝐨 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐤𝐚𝐲 𝐚𝐢𝐜𝐞𝐥. 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐊𝐨 𝐚𝐤𝐚𝐥𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐧𝐚 𝐊𝐚𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐬𝐚 𝐈𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐓𝐚𝐨𝐧 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐏𝐚𝐠 𝐬𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚 𝐚𝐭 𝐩𝐚𝐠 𝐦𝐚𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥𝐚𝐧. 𝐥𝐚𝐠𝐢 𝐌𝐨 𝐭𝐚𝐭𝐚𝐧𝐝𝐚𝐚𝐧 𝐍𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐍𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐊𝐢𝐭𝐚 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐈𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥 𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐲 𝐀𝐢𝐜𝐞𝐥. 𝐖𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠 𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐀𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐢𝐛𝐢𝐠𝐚𝐧 𝐌𝐨 𝐍𝐚 𝐈𝐭𝐢𝐧𝐮𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐌𝐨𝐧𝐠 𝐊𝐚𝐩𝐚𝐭𝐢𝐝. 𝐠𝐚𝐠𝐚𝐰𝐢𝐧 𝐊𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐥𝐚𝐡𝐚𝐭 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐲𝐨. 𝐏𝐚𝐫𝐚 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐓𝐨 𝐭𝐚𝐭𝐚𝐧𝐠𝐠𝐚𝐩𝐢𝐧 𝐊𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐘𝐮𝐧 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐦𝐚𝐡𝐢𝐫𝐚𝐩 𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐭 𝐖𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠 𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢𝐧𝐠 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐊𝐢𝐭𝐚 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐤𝐚𝐥𝐢𝐦𝐮𝐭𝐚𝐧 𝐊𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐦𝐚𝐧 𝐒𝐚𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐍𝐚𝐠𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐲𝐚. 𝐊𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐒𝐨𝐛𝐫𝐚 𝐧𝐚 𝐘𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐆𝐢𝐧𝐚𝐰𝐚 𝐊𝐨 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐩𝐮𝐫𝐨 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐚𝐧𝐠 𝐏𝐢𝐧𝐚𝐫𝐚𝐦𝐝𝐚𝐦 𝐊𝐨 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐏𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐝 𝐦𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞. 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐠 𝐏𝐚𝐫𝐚𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐠𝐚𝐰𝐚 𝐤𝐨 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐦𝐚𝐩𝐚𝐭𝐮𝐧𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐊𝐨 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐦𝐚 𝐆𝐚𝐚𝐧𝐨 𝐊𝐢𝐭𝐚 𝐤𝐚𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐬𝐨𝐛𝐫𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐬𝐚𝐤𝐭𝐚𝐧 𝐚𝐚 𝐦𝐠𝐚 𝐆𝐢𝐧𝐚𝐰𝐚 𝐤𝐨. 𝐋𝐚𝐠𝐢 𝐌𝐨 𝐭𝐚𝐭𝐚𝐧𝐝𝐚𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐊𝐢𝐭𝐚." Pinatay ko ang tawag Ni manuel.
hindi Ko kayang Halatang Sa boses nya na malungkoy sya at umiiyak. masakit man Isipin na Gawin nyang mahalin si Aicel. Masakit man Sakit na marinig Ko na Aaalgaan nya ang kaibigan Kong Sumira sa relasyon Namin. Dapat Ako yung Aalagaan Nya Dapat Ako Yung mamahalin nya dapat ako Yung makakasama nya habang Buhay.
pero ano pa nga ba mgagawa ko ayun naman talaga Ang gusto Ko Na dapat Nyang alagaan Si Aicel "𝐇𝐨𝐧 𝐰𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠 𝐚𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐌𝐚𝐠 𝐤𝐢𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐏𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐛𝐚𝐠𝐨 𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐨 𝐒𝐮𝐦𝐮𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐦𝐮𝐧𝐝𝐨𝐧𝐠 𝐈𝐛𝐚𝐛𝐚𝐰" Hanggang sa Muli Mahal.
YOU ARE READING
With You Through Night And Day
ContoSi Josephine Marie Catud ay Isang Babaeng Pinalaki Nh maayos At Meron Syang kapatid na Natitira Ngunit May Mga Pamilya Syang Iniwan Dahil sa mga Sakit na nag dadala sa kanila. Isa Rin syang mapag mahal sa Sa Pamilya at Relationship Sweet naman Syang...
