*Makalipas Ng Isang Buwan*
Pinapanood Ko na lamang Ang mga masasayang Pamilya ng mga kaibigan ko. kung di Mag asaran at mag tawanan. Ngumiti nalang Ako Kahit paano.
Baka Ito na Yung Huling Nakikita Ko silang masaya.
Wala sasarili Kung di Umakyat at dumeretso sa Kwarto na Kung saan Ako natulog.
Ayaw Ko na Umiyak Dahil pagod na ako Ayaw Ko ng Nanghihina ako kahit Hinang Hina na ako ngayon
Pumasok ako sa kwarto Ko Na kung saan meron Table at Kung saan pwedeng masulatan
kumuha ako Ng papel at Ballpen Para mag sulat na dapat Kong Ibigay para sa kanila.
Dahil ba kasa kaling Ito na Yung Huling pag sasama namin.
Minsan napapaisip ako kung Kasal naba sila? Kung may anak naba sila. kung Masaya na sila. kung ayos lang Si manuel. kung naalagaan ba sya Ni aicel.
Pag katapos Kong Isulat Ang dapat Kong isulat at ibigay sa kanila inalagay Ko sa table na kung saan dapat makikita nila.
Wala sasariling Inayos ang Ko ang Sarili Ko at Pinunasan ang mga Luha Ko dahil may kumatok sa pintuan Ng kwarto.
"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞 𝐦𝐚𝐲 𝐁𝐢𝐬𝐢𝐭𝐚 𝐤𝐚?" sabi ni Ynnah at Tumango na lamang Ako
Bago ako Bumababa Huminga ako Ng malalim Dahil ayaw Kong nakikita nilang nahihirapana ako.
bumugad sakin Sila aicel at manuel. Ano naman ang ginagawa Nila Dito.
may dapat naman ba akong malaman. o May problema Sila.
Bago ako lumapit sakanila Sabi ko muna sasarali ko na Wag ako iiyak At Wag akong masasaktan Na Kung anong meron sila.
"𝐍𝐚𝐩𝐚 𝐛𝐢𝐬𝐢𝐭𝐚 𝐤𝐚𝐲𝐨?" Sabi Ko at Ngumiti nalamang
Mariane wag kaiiyak kung ano man yung nakita Mo Please Wag ka iiyak.
"𝐀𝐡 𝐌𝐞𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐦𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐬𝐚𝐛𝐢𝐡𝐢𝐧 𝐬𝐚𝐲𝐨?" Sabi ni Manuel na tumimgin kay Aicel at Ngumiti.
"𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞 𝐤𝐚 𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐩𝐮𝐦𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥 𝐍𝐚𝐦𝐢𝐧?" Nahihiyang tanong Ni Aicel at Yumuko na lamang
Dapat pa ba ako Anduon dapat pa ba akong Pumunta. Bakit bakit kailagan Nyo pa ako Imbitahan sa kasal nyo Para Ipakita nyo nanaman sakin Kung gaano kayo nag mamahal.
Hindi nyo ba alam na Kung gaano na ako nasaktan.
Nag dadalawang isip ako Na Kung sasagutin Ko ba Ang Tanong Ni Aicel. At Tumingin ako sa mga kaibigan ko
"𝐀𝐡 𝐖𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐥𝐞𝐦𝐚. 𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐍𝐲𝐨 𝐏𝐮𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐚𝐤𝐨" Pinilit Kong Huwag Umiyak. kusang Unti unting Tumutulo na ang aking luha.
YOU ARE READING
With You Through Night And Day
Truyện NgắnSi Josephine Marie Catud ay Isang Babaeng Pinalaki Nh maayos At Meron Syang kapatid na Natitira Ngunit May Mga Pamilya Syang Iniwan Dahil sa mga Sakit na nag dadala sa kanila. Isa Rin syang mapag mahal sa Sa Pamilya at Relationship Sweet naman Syang...
