Doomed
“COME on Ciel! What's wrong with you? You're almost 18 but you’re acting like 12-kailan ka ba magtitino ha!” galit na paratang ni daddy.
“Can you stop nagging at me like that dad?” pabalang kong sagot dito.
“For pate sake Yasmien Ciello Olivar dalaga kana yet, tumatanda kang paurong”
C'mon, seriously? Nagwalk-out ako sa harapan ni dad like duh palagi naman silang ganyan.
Minsan nga naisip kung anak ba talaga nila ako? Eh bat palagi nila akong iniignore?
For the past few years never pa silang present sa birthday ko. Tanging si Yaya Medel lamang ang kasama ko and everytime na may party or family day sa school, never pa sila umattend nun.
That’s the reason na palagi akong naiingit sa kapwa ko mga kaklase. Yeah nakukuha ko nga ang gusto ko pero never ko natamasa ang kaligayahan ng isang complete family.
Flashback“Good morning Yaya Medel” I greeted my Yaya for I am the happiest person today. It’s my 8th birthday and I’m so excited.
“Happy Birthday po Maam Ciel, big girl na ang baby Ciel namin” bati saken ni Yaya
“Thank you yaya, si mom at dad pala na saan?” nagtataka kung tanong dito
“ayy maam, maaga po silang umalis may emergency daw”
“ah okay po” pati ba naman sa birthday ko na special day ko sana wala pa rin sila.
I stayed at the sala and waited for them the whole night pero hindi sila dumating, hanggang sa umuwi sila kinabukasan like nothing happened.
End of Flashback
After that, I began doing bad things like bullying, vandalism ilan lang yan sa mga di mabuti kong ginawa. Labas masok na din ako sa guidance office at isang beses palang akong nasuspend dahil sinuntok ko ang anak ng teacher namin.
I cried silently, remembering how awful my past is. I’m only doing this for I want my parents could spend a little time on me. I heard a knock on my door, so I hurriedly wipe my tears.
I saw mom entered my room.“hey sweetie! Can we talk?” she asked,
“sure mom, no problem” magalang kong sagot dito
Pumunta kami sa veranda para mag-usap medyo yayamanin ang bahay namin, two-storey house na nasa mataas na parte ng siyudad kaya kita samin tuwing gabi ang mga streetlights at malawak na Ciudad ng Villa Josefa, tanaw din mamin dito ang karagatan na kaharap ng pacific ocean pero hindi na namin dinig ang tunog ng mga hampas ng mga alon kase medyo malayo na ito sa dagat.
I can say that I'm born with a golden spoon.Lumaki akong nakukuha lahat ng gusto ko except for my parents. Call me cliche, but I really want my parent's attention so bad.
Mom's expression looks so serious. She's like throwing daggers of glances at me then she suddenly spoke,
“You shouldn’t talk to your dad like that Ciel, that is too disrespectful!"
Hindi na ako umimik sa sinabi ni mom kase nagiguilty din kase ako sa sinabi ko kay dad. I don’t have the right to talk like that to my father. I know but-I was furious.
“napagpasyahan namin ng daddy mo na pansamantala ka munang mananatili sa bahay ng tita mo sa Bayan ng Del Castillo, magpakabait ka dun ha, habang nasa puder ka ng tita mo ” mahaba nitong lintaya
I faced her with disbelief plastered on my face. Seriously! “that means dun din ako mag-aaral right?” I asked
“obviously” she replied “be ready for tomorrow, pack your things ihahatid ka naming bukas ng daddy mo sa hacienda ng tita mo”

BINABASA MO ANG
Ona Hoslandim
HumorYasmien Ciello Olivar was born with a golden spoon who lacks family attention. She tried her hardest to reach her parent's patience limits. Until one day, her parent's gave up to her misbehaviour. She was sent to a countryside to live like a normal...