VVIP❣️
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကူးစီက အေမးစကားတစ္ခုထြက္က်လာသည္။
"ခင္ဗ်ား တကယ္ပဲ ရင္ေသြးလိုခ်င္သလား"တဲ့။
ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းေပမဲ့ မာန္ဘယ္လိုျပန္ေျဖေပးသင့္လဲ။
မလိုခ်င္ဘူးလို႔ေျပာရင္ လိမ္ရာၾကေတာ့မွာေပါ့။
လိုခ်င္ပါတယ္ေျပာလိုက္ဖို႔လဲ မာန္႔အတြက္ ကူးကသာအေရးၾကီးဆံုးမို႔ စိတ္အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္။
"ကိုယ္လက္ထပ္ထားတဲ့ မင္းကေယာက်ာ္ေလးတစ္ေယာက္ပါကူး
ကိုယ္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး ကိုယ့္အတြက္ မင္းရွိေနရင္ရျပီ အဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘာမွစိတ္ထဲမထားနဲ႔"
"က်ေနာ္ေမးတာ ခင္ဗ်ားကေလးလိုခ်င္သလားပဲေလ
က်န္တာေတြမေျဖနဲ႔ ခင္ဗ်ားအတြက္ က်ေနာ္ကအေရးပါတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိျပီးသားပဲ"
"ကိုယ္လက္ထပ္တဲ့အခါ
အဲ့ဒီေယာက်ာ္းကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခိုင္ျပီး ကိုယ္တို႔အတြက္ ကေလးယူမယ္လို႔ ေတြးခဲ့ဖူးတယ္ ဒါေပမဲ့ အ့ဲဒီအေတြးက မင္းကိုခ်စ္မိျပီးသြားတဲ့ေနာက္ေျပာင္းလဲသြားျပီ ကိုယ့္ကိုျပန္ခ်စ္လာဖို႔ အမ်ားၾကီး
စဥ္းစားခဲ့ရတဲ့ ကူးကို ကိုယ္ကအဲ့လိုလဲမလုပ္ခိုင္းရက္ဘူး
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အနားမွာပဲေနပါ ကိုယ္ေသတဲ့အထိေလ"
ေခါင္းတဆက္ဆက္ျငိမ့္ကာ ျပံဳးသြားျပီး မာန္႔အနားေလ်ွာက္လာကာ
ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္သည္။
အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ကာ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြကိုနမ္းေတာ့
ရင္ဘတ္ကိုလက္သီးဖြဖြပစ္သြင္းသည္။
"ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကို ရူးေအာင္လုပ္ေနတာလားဗ်ာ" တဲ့။
မင္းရူးဖို႔မွမလိုတဲ့ ကိုယ့္အဖိုးတန္ေလးရယ္။
ကိုယ္ကမင္းကို ရူးသြပ္ေလာက္ေအာင္ခ်စ္တာနဲ႔တင္လံုေလာက္ေနျပီ။
"အဟမ္း……အဟမ္း……"
လုပ္ေခ်ာင္းသံႏွင့္အတူ အိမ္ထဲဝင္လာၾကသည့္ဇြဲကိုနဲ႔ေဝယံ။
"ဟိုအေကာင္ ၾကီးေကာင္ၾကီးမားနဲ႔
ရင္ဘတ္ထဲလဲဝင္သြားအံုးမယ္"
"ဝင္ေတာ့မင္းအပူလား ငပုရဲ႕"
ပိုတိုးလို႔ဖက္ကာ ျပန္ေျပာသည့္အလွေလးက နားရြက္ဖ်ားေလးေတြနီေနျပန္သည္။
ဒါသူေလးရွက္ရမ္း ရမ္းေနတာ။
