Guide my Soul (COMPLETED)

Chapter 13

Chapter 13

Back

My heart filled with happines as I heard his voice. That voice... That voice that I've miss so much. Nawala lang ang ngiti sa labi ko nang maalala ko ang itinanong niya sakin kanina.

"Miss, I'm asking you. Who are you?"

My tears started to pool on my eyes as he repeat what he ask earlier. Mabilis kong pinahid 'yon tsaka hinarap ang nakataas niyang kilay sakin.

"I... I'm y-your friend..."

Lalong lumalim ang pagkakakunot ng kanyang noo at bumaling sa katabi niyang si Joyce.

"Do you know her, hon?"

Pinilit kong lumunot kahit alam kong tuyong tuyo ang laway ko ngayon. Tumingin si Joyce sakin pagkatapos ay binalik na ulit ang tingin kay Gino.

"She was here days ago, she said she's your grade school friend."

Bumaling muli sakin si Gino na nagtataka na ngayon ang tingin. Shit! Anong idadahilan ko ngayon?

Akma siyang magsasalita kaya inunahan ko na siya.

"Napadaan lang ako. I'm glad your awake. Uhm, sige, I-I'll go ahead."

"Wait!"

Palabas na sana ako ng marinig ko ang pagpigil na sigaw sakin ni Joyce. I turn around and glance at her. Nakatayo na siya ngayon at naglakad palapit sakin.

"Uhm... Can I ask you a favor? Pwede bang paki bantayan saglit si Gino? May inuutos kasi sakin sina daddy ko. I need to go, ayoko naman iwan siya mag isa dito. Please?"

"Hon!"

"S-Sure..." singit ko,

Nagliwanag ang mukha ni Joyce pagkatapos ay hinawakan ang kamay ko para lumapit sa kinaroroonan ni Gino.

Nagpaalam sa kanya si Joyce pero mukhang pilit na pilit dahil nakabusangot ang mukha niya nang umalis si Joyce. Umupo ako sa tabing upuan sa gilid ng kama niya, itinuloy ko ang pagbabalat ng mansanas na ginagawa ni Joyce kanina bago siya umalis.

"May gusto ka pa ba?"

Hindi siya nagsalita at umiwas lang ng tingin sakin. I smiled when he bite the apple I gave him.

"Kailan ka pa pala nagising?" I asked, starting a conversation.

"Kani kanina lang,"

Tikom ang bibig kong napatango tango.

"Hindi... H-Hindi mo ba talaga ako maalala?"

I stared him in his eyes when he glance at me. Natigil siya sa pagkain at nasa akin na ang buong atensiyon niya ngayon.

"Sino ka ba talaga? You really are not my friend, do you? Wala akong kaibigan na babae noong grade school." mapang akusang saad niya.

Lihim akong napalunok at nag iwas ng tingin.

"We met few months ago..."

"Few months ago? How can it that be? I'm in comma,"

Yes, we've met while we're in comma. How could I can explain that to you?

"Uhm... Would you believe that we've met by souls?"

Kumunot ang noo niya sakin pagkatapos ay napa iling iling habang bahagyang natawa.

"You're insane, woman." he said.

Umiling iling ako para sabihin sa kanyang totoo ang sinabi ko nang biglang dumating ang doktor. Tumabi na lang ako sa gilid para maayos siyang makausap ng mga doktor.

"Aren't you gonna leave?" he ask, annoyed.

Malungkot akong ngumiti pagkatapos ay umiling iling. "Not until Joyce came back."

"Matutulog ako."

Tumango ako. "Sige, matulog ka lang."

"Alis na, sasabihin ko na lang kay Joyce. Matutulog lang naman ako."

He seems irritated at mukhang ayaw matulog kung nandito pa ko.

"Uhm, can I visit you tommorow?"

"Why? We're not friends."

"Well then, let's be friends. I'm Krystal Del Rosario." I said and extend my arms to shake hands with him.

Tinitigan niya lang 'yon ng ilang minuto hanggang sa mangawit na ang kamay ko kaya ibinaba ko na lang. Kinuha ko na ang shoulder bag ko na nakapatong sa upuan tsaka siya binalingan ng tipid na ngiti bago tuluyang umalis, pero bago ko maisara ang pintuan ay narinig ko pa ang sabi niya.

"Gino... Gino Hidalgo, nice meeting you Krystal."

I turned around and saw him lying in his hospital bed. I smiled, that atleast a good sign isn't it?

Ganoon ang ginawa ko kinabukasan, binisita ko siya kahit na medyo naiilang siya sa presensiya ko. Good thing ayos lang naman kay Joyce na pumunta punta ako roon. Kahit noong idis charge na si Gino sa ospital ay nag prisinta pa rin akong maging driver nila. Hindi ko na lang sasabihin kay mommy na nag drive ako ulit, baka pagalitan niya ako. Knowing her, siguradong hindi niya ako papalabasin ng bahay kapag nalaman niya.

"We're here." I said.

Natigil sila sa pagbubulungan at napatingin sakin sa rearview mirror. Ngumiti sakin si Joyce kaya tumango na lang ako at lumabas ng kotse.

"Thank you sa paghatid Krys ha? Highly apreciated." si Joyce.

"Your welcome, atleast na assure ko na safe naman kayong umuwi."

Pinagmasdan ko ang white two story house sa harapan namin. Ngayon ko lang nakita ang bahay ni Gino. Sakto lang naman ang laki nito kung may pamilya naman siya pero sa pagkakatanda ko ay mag isa na lang sa buhay ngayon si Gino. Kaya magmumukhang malaki ang bahay para sa isang tao lamang.

Napalingon ako sa likod nang makitang nakabukas na ang back compartment ng suv ko at naghahakot na ng mga gamit doon sina Gino at Joyce kaya lumapit na rin ako para tumulong.

Tumunog ang cellphone ko habang papasok sa loob ng bahay ni Gino, sinagot ko 'yon nang malamang si manong iyon.

"Bakit po?"

"Hello po Ma'am? Nasaan po kayo? Ang sabi niyo po pinabibilhan niyo ko ng tubig niyo pero pagbalik ko wala na po kayo sa loob ng parking. Maski po iyong kotse ay wala na rin. Nasaan po kayo Ma'am? Nag drive po kayo?" sunod sunod na tanong ni manong.

I sight pagkatapos ay wala sa sarili akong lumingon sa bukana ng pintuan ng bahay, my eyes widen when I saw Gino staring at me. Bahagya pa akong napa atras nang makitang lumapit siya sa kinaroroonan ko.

Napatigil ako sa pag atras nang hablutin niya mula sa kamay ko ang bag na bitbit ko, he the stared at me.

"Hintayin ka namin sa loob." he said then walked away.

"Ma'am?..."

Napabaling ulit ang atensiyon ko kay manong nang magsalita siya.

"H-Ho?... Ite text ko na lang sa inyo location ko. Mag taxi na lang po kayo papunta dito. Dala ko po yung kotse." sabi ko bago pinatay ang tawag.